Ijsvogel

[anaburen]

Dat ontroerende vogeltje met zijn schitterende kleuren. Hij ziet er te exotisch uit om in het Hollandse landschap te passen. 't Is een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker.
Wekenlang zit ik hem al op de hielen.
In het Noorderplantsoen zag ik een glimp van hem en hoorde ik zijn 'ti-ti'.
Een aantal malen heb ik op het eind van de Veenweg gezocht naar het blauw-turkoise-oranje wezentje.
Eerst een Ijsvogeltje zien en dan sterven. De wereld is opgedeeld in 'hen die een ijsvogel hebben gezien' en de rest.

Al eerder deelde ik mee dat ik hem onlangs bij de Piccardthofplas van links naar rechts en van rechts naar links heb zien vliegen. Dat was een openbaring.
En ja: gisteren heb ik hem dan eindelijk in alle rust mogen aanschouwen.
Hij zat op zijn tak boven het water. Hij leek zich niets aan te trekken van de commotie om hem heen. Dat is gek, zo'n kleurrijk vogeltje in je kijker!
Het lijkt net of je televisie kijkt, want het is te mooi om waar te zijn.
Hij vloog op en streek een paar meter verder neer. Bij het bruggetje. Een plekje dat me aan oude Hollandse schilders doet denken.
Nog weer later vloog hij over de Veenweg heen naar de overkant en landde in een Els. En nog weer later vloog hij weer terug naar zijn eerste stek, waarbij hij een keurig boogje maakte om het groepje vogelaars, want je weet maar nooit.

Vandaag wou ik het ijsvogeltje aan een mede-cursiste laten zien. Ik weet nu immers waar hij woont.
http://www.anaburen.nl/platen/2006-02-05ijsvogel1.jpg
Maar hij liet zich niet zien. Teveel mist, gedruil, treurigheid en troosteloosheid.
Daar doet ie het niet voor.

Ana