Anna

Discussie over Waarnemingen!
Foto's voor het Forum kunt u mailen naar: beheer@avifaunagroningen.nl

Moderator: hdelange

Locked
User avatar
anaburen
Vogelaar
Vogelaar
Posts: 754
Joined: 13 Nov 2002, 00:00
Contact:

Anna

Post by anaburen »

Het vogelfestival

Als we op een waanzinnig vroeg tijdstip uit Groningen vertrekken is het regenachtig. Het grijzelt en druilt.
In de buurt van Lelystad klaart de lucht op en wijzen de vogelfestivalborden als vanzelf de weg.
Ik twijfel nog of ik mijn jas mee het terrein op zal nemen maar doe het toch maar voor de zekerheid, want de weersvoorspelling is niet best. Na hartelijke begroeting van stadsgenoten doen we de kraampjes. Wat een hoop reisorganisaties zijn er weer bijgekomen! Je durft bijna niet meer thuis te blijven.
Henk oppert om ons in te schrijven voor de bolderkar.
"Doe niet zo gek zeg. Mij krijg je niet in een bolderkar. Dat is voor oude wijven."

Om 12.30 willen we naar de lezing van Peter Hauff: 'Die Entwicklung des Seeadlers seit 1900 in Mitteleuropa'. Eindelijk eens een optimistisch verhaal dat de wereld nog lang niet naar de kloten gaat.
Peter Hauff voorspelde al in 2000 dat er binnen 5 jaar Zeearenden zouden gaan broeden in Nederland. Pessimisten schatten in dat dat niet haalbaar was omdat het meest nabijgelegen gebied waar Zeearenden broedden 250 km verwijderd was. En het is mooi om te horen wat ervan geworden is. In de herfst van 2004 verschijnt de jonge Zeearend Anna met een man en een juveniel in de Oostvaarderplassen. Anna keert met de man in 2005 terug om er te gaan broeden.
Anna is op 15 april 2003 geboren in Sleeswijk Holstein. 3 jaar later legt zij haar ei in de Oostvaarderplassen en wordt er voor het eerst sinds lange tijd een Zeearend geboren in Nederland. Als ik de vogelaars om mij heen moet geloven is het een meisje geworden.

Bij de uitgang ontmoeten we vogelaar Piet. En dat is mooi want ik heb met Piet nog een appeltje te schillen.
"Zeg, Piet, jij zei ooit eens dat ik nooit een vogelaar zou worden.." Ik prik hem daarbij beschuldigend op de borst, want ik vind dat ik mij die vrijheid wel kan veroorloven.
"Vlieg op man! Ik geen vogelaar!? Ik heb inmiddels al een Huismus, een Roodstaartbuizerd en sinds vandaag dan ook eindelijk een Roodborstje:

Image

Piet geeft het ruiterlijk toe: hij heeft zich in mij vergist. Hij dacht dat ik altijd een ganzenvrouwtje zou blijven. Hij vindt overigens dat een rit met de bolderkar het beste is wat je kan doen qua excursie op dit festival. De wandelexcursies zijn zo massaal dat je Anna nooit ziet.

De WC's worden in de loop van de dag steeds smeriger. En het toiletpapier is op.
Ik stel voor dat we dan toch maar met de bolderkar gaan, want ik word ook wel een beetje moe van het slenteren.
De bolderkarexcursies zijn volgeboekt. En de bus- en wandelexcursies zijn inmiddels ook allemaal volgeboekt.
Henk stelt voor om een rondrit rond die Oostvaarderplassen te maken.
"Je moet wel even opletten, want vorige keren belandde ik bijna in Amsterdam."

We stappen uit op enkele uitzichtposten op het Jan van de Boschpad. En daar ontvouwt het zicht zich als een nieuwe fiets. Bij de eerste stop nodigen mensen ons al direct uit om de Visarend te bewonderen in hun telescoop. Hoe majestueus zit het beest, zich vast bewust van onze bewonderende blikken. Een vogelaar nodigt mij uit om in zijn telescoop te kijken. Hij heeft namelijk 2 Zeearenden en 1 Visarend tegelijk in zijn vizier. En het is allemaal gratis en voor niks.
Anna krabt zich een beetje, verlegen onder zoveel aandacht. Zij zit onderin de boom. Haar partner zit bovenin, die koekeloert wat om zich heen. Even later verschuilt Anna zich in het luchtruim en haar partner volgt haar.
"Kijk, Ana, daar is de bolderkar!" meldt Henk een beetje spijtig terwijl hij door zijn verrekijker tuurt. Ik moet zeggen dat die kar rakelings langs de Kleine en de Grote Zilverreiger ging. De Kleine ging op de wieken, maar de grote moet je vanuit de bolderkar toch goed hebben kunnen zien.

Opeens verschijnen er 2 vossen op het eilandje vlak voor ons. De Grauwe Ganzen strekken direct hun nekken en slaan alarm. De Bruine Kiekendieven zijn amper onder de indruk en de Lepelaars vlak voor het eilandje nemen niet de moeite om even op te kijken. De vossen doen eerst of ze op jacht zijn en enige tijd zien we niet meer dan hun oren spannend uitsteken boven het riet. Enkele minuten later echter tuimelen ze alweer speels over elkaar heen en vallen uiteindelijk roezig met de pootjes naar boven op elkaar in slaap.

Tientallen meters verder wordt een Kraanvogel gespot. Ook hier treedt een vos ten tonele. Hij schijnt er echt zin in te hebben. Laag bij de grond sluipt hij naderbij. De Kraanvogel lijkt niet erg geïntimideerd. Hij stapt een beetje rond af en toe van de vos weg, maar dan ook weer direct op de vos af. Het publiek op de Jan van den Boschheuvel gilt. Een Bruine Kiekendief komt erbij zitten. De Kraanvogel stapt weer gedecideerd op de vos en de Kiekendief af. De vos en de Kiekendief maken oversprongbewegingen. Ze beginnen hun verendek/vacht te onderzoeken op parasieten. De Kiekendief vliegt weg en tot onze verbazing zien we een nieuwe vos het strijdperk betreden. De beide vosjes doen dan net alsof ze het helemaal niet op de Kraanvogel hebben voorzien en buitelen verrukt buiten het gezichtsveld van onze optiek.

Even later zijn wij weer op weg op zoek naar de Oostvaardersdijk. Eerlijk gezegd heb ik tijdens het rijden niet erg goed opgelet en zitten we weer bijna in Amsterdam.
Op de terugweg langs de Oostvaardersdijk zien wij Anna en haar man weer vanuit de verste verte zitten in haar boom.
Ik vraag mij af of ze zich de commotie bewust is. Maar mooi dat ze er is.

Ana
Locked

Who is online

Users browsing this forum: Ahrefs [Bot] and 65 guests