Birders, een recensie

[anaburen]

‘Birders, aan de andere kant van de kijker’.
Auteurs: Bart-Jan Prak, Peter de Vries, Mark Zekhuis.
http://www.dutchbirding.nl/journal/birders.html

Het duurde even, want Theo Admiraal, de penningmeester van Dutch Birding, kwam maar steeds niet in de buurt van een postkantoor, maar nu heb ik het boekje dan toch eindelijk in huis.
Wat een leuke weetjes allemaal voor iemand die als hobby heeft: de mens achter de vogelaar!

Het voorwoord is van oudgediende Klaas Eigenhuis. In boeiende bewoordingen beschrijft hij de historie van het doorgeven van waarnemingen van zeldzame vogels: per heraut, per brief, per telefoon, per semafoon en tenslotte via mobiel internet en de stimulerende rol van de Dutch Birding Association hierbij.

Van bijna 250 semafoondragers wordt er vervolgens een ‘smoelenboek’ gepresenteerd. Foto’s, personalia, (on)hebbelijkheden, de mooiste vogelervaringen, handicaps: alles wordt er ongegeneerd uit de doeken gedaan. Een ‘smulboek’!
Veel vogelaars omschrijven zichzelf als ‘lui’. Totdat ze iets vernemen over een gevederd wezentje. Dan zijn het ineens allemaal mensen bij wie de adrenaline door het lijf giert.
Onder ‘handicap’ noemen ze vaak vrouw en kinderen! Je zult als echtgenote, nadat je je man heb uitgezwaaid, het boekje maar toevallig op de keukentafel zien liggen!
Ik ben ook erg benieuwd naar die enkele vrouwelijke twitcher die op de lijst staat.
Mevrouw Reinie Hofkamp uit Aldeboarn meldt niet haar echtgenoot als handicap, maar: ‘brildragend en vrouw (ik word soms niet geloofd als ik een ontdekking heb gedaan)’.
Achter de antwoorden op ‘niet-piep-soort’ schuilt onnoemelijk leed. Bijvoorbeeld Rene van Rossum uit Katwijk: ‘Ross’ Gans, al staat ie in de achtertuin, ik doe de gordijnen dicht!’ Deze Gans is ook bij veel anderen uit de gratie, evenals de Gestreepte Strandloper (183 keer doorgepiept!) en de Witoogeend.

Dan komen de verhaaltjes, die zijn erg leuk. Bijvoorbeeld hoe de 10-jarige Dusan door de telescoop van Jaap Schelvis de ontdekking van een Blauwveugeltaling doet. Aanvankelijk wordt het jochie niet geloofd. Dusan doet een koprol van blijdschap de dijk af. Later zal hij veel serieuzer en strenger met beide benen op de grond gaan staan.

In het hoofdstuk ‘Analyse semafoonmeldingen’ wordt weergegeven wanneer, waar, wie en wat het meeste is gemeld. De Iberische Tjiftjaf van Vinkhuizen heeft er stevig toe bijgedragen dat mei 2004 de topmaand qua meldingen (285) is. De vroegste piep is van Sander Bot (05:26 uur). Hij staat trouwens ook vermeld bij het lijstje van 10 ‘wie piept er nu eigenlijk het meest?’ onder Bert de Bruin en Martin Olthoff. Er wordt fanatiek gepiept vanuit Groningen!

Het laatste onderdeel is het groot lexicon der vogelaars. Daar staat veel vogelaarsjargon in dat nog ontbreekt op het lijstje van Marnix en Aart. Even kota met de aba?

Wat doen de Groningers als ze niet vogelen?
De Grunse twitchers zijn student biologie of doen iets in het onderwijs of de gezondheidszorg, of iets met ordening, weg- en waterbouw of geld. Ze doen research, adviseren of managen. En sommigen zijn ook dán nog aan het vogelen.

Klaas Eigenhuis:
‘Vroeger een hobby voor oudere ietwat gefortuneerde mensen, nu een manier van leven van de snelle jeugdige vogelaars.’
Nee hoor: de oudste twitcher is een vrouw, Cor van der Zwet uit Capelle a/d IJssel, 78 jaar. En Huub Lanters is pas op zijn achtenveertigste begonnen met vogelen!
De modale Nederlandse twitcher is een goed uitziende man van om en nabij de 37 jaar. Hij ervaart veelal het hebben van een vrouw en kinderen als een handicap en wenst niet gepiept te worden vanwege een Ross’ Gans.

Het is een aardig boekje, zelfs voor de niet-vogelaar. Het gaat over mensen met een passie. Als je het uitgelezen hebt heb je meer begrip voor die gekke vogels onder ons: de soortenjager.
Het is mooi vormgegeven en heeft een handig formaat, want je moet het mee het veld in nemen, zodat je af kunt vinken als je een birder in het veld spot. Je hebt dan ook meteen gespreksstof. Je kunt ze feliciteren met hun verjaardag of vragen of ze hun rijbewijs inmiddels hebben, of een auto. En of de huwelijksrelatie al een beetje is opgelapt.

Het kost €17,50 (inclusief verzendkosten) en weegt slechts 235 gram, dus dat is geen reden om het niet te kopen.
Ik geef het een acht.

Ana