Toekomst van de vereniging Avifauna Groningen ...

[Pierre]

Ik heb het idee dat bovenstaande discussie niet echt wervend werkt voor nieuwe bestuursleden, al dan niet bejaard...

Pierre

[arenaria]

Ook in kader van enkele opmerkingen die in de 30 mails hierboven zijn gemaakt: wat te denken van de 2 (TWEE) deelnemers aan de excursie Pieterpad op 26 feb 2005? Waarbij aantekenend dat één van die twee deelnemers de excursieleider zelf was, zodat we ook kunnen stellen dat er één deelnemer was? Er komt overigens een heel leuk verslag van deze dag in de Grauwe Gors.

Jan Allex

[martin]

Ik vond het ook wel een vreemde gewaarwording dat er dit najaar misschien helemaal geen lezingenprogramma is...

Wat mij weer brengt op een algemene notie: de individualisering. Veel vogelaars hebben al een natuurlijke neiging tot individualisme, en worden daarbij nu ook stevig gesteund door een bredere maatschappelijke tendens. De zapcultuur. Internet. Informatie wanneer jij dat wilt, niet wanneer het toevallig aangeboden wordt. Het overweldigende succes van deze website, en van dit discussieforum, is daar een gevolg van. Groei van het twitchen ook. Basishouding: als ik een vogel wil zien, ga ik wel even kijken wanneer het mij uitkomt.

Er is natuurlijk een keerzijde. Op collectivisme geschoeide activiteiten als lezingen en excusies worden gemarginaliseerd of gaan ten onder.

Ik weet dat dit veel te zwart-wit is, maar schiet er maar eens op.


Martin

[Bestuur]

Een eerste reactie van het bestuur op de discussie over de vereniging

Op de laatste ALV hadden we onder punt 12 opgevoerd: Discussie: Avifauna Groningen in de problemen? Helaas bleek de tijd te kort om ook maar iets van de problematiek aan te snijden. Deze stond verwoord onder de termen “vergrijzing”, “nog grotere krimp?”, “veel moeite om mensen te vinden voor bestuurs- en andere functies”.
We waren dan ook bepaald gelukkig met het initiatief van Jan-Allex om deze discussie in het forum op de website te openen.
Vele verenigingen vergelijkbaar met de onze kennen de laatste jaren dezelfde soort problemen en ook in het verleden hebben die zich voorgedaan (bij bv. IVN-afdelingen). We kunnen nog lang filosoferen over de invloed van de conjunctuur dan wel de huidige individualisering, maar dat lost ons probleem niet op. Hoe ingenomen we ook zijn met de discussie, tot dusver is het aantal discussianten nog beperkt en is de eye-opener voor de (hele of gedeeltelijke) oplossing van het probleem nog niet gevonden. Overigens is wel gebleken dat “vergrijzing” bepaald niet negatief behoeft te worden opgevat.
Een discussie als deze kan een goede manier zijn om inzichten en meningen binnen de vereniging op dit punt uit te wisselen en zo tot een oplossing van de genoemde problematiek te komen. We hopen daarom dat hij een tijd blijft doorlopen.
Graag roepen we ieder op om op het punt van de oplossing van de gesignaleerde problematiek haar/zijn visie te geven, zodat we goede conclusies kunnen trekken over hoe verder te gaan.

Namens het bestuur,

Anne van der Zijpp

[arenaria]

In mijn eerste mail stelde ik eigenlijk de vraag of de VAG IN DEZE VORM toekomst heeft.

In dit verband is het misschien verhelderend te wijzen op twee nieuwe ontwikkelingen: 1) ik kreeg per e-mail de nieuwe SOVON-GRONINGEN NIEUWSBRIEF met daarin diverse bijdrages die waarschijnlijk vroeger in de GORS zouden zijn gepubliciteerd (vraag aan Mark Koopmans en Ronald Jalving: waarom het verhaal over LSB 2004 niet in de Gors?) en 2) de gegevens van de vaste tellers op de Eemshaven verschijnen op www.trektellen.nl en niet in de Gors of op de website van VAG.

Begrijp me goed: ik zeg helemaal niet dat deze ontwikkelingen fout zijn, maar wens wel te constateren dat er kennelijk buiten de VAG om allerlei initiatieven worden ontplooid waarvan de initiatiefnemers kennelijk niet vinden dat de VAG en haar organen daar iets mee zouden kunnen of hoeven.

Jan Allex (terug uit Denemarken waar het stikte van de Grauwe Gorzen - wat een lelijke vogels en wat een vreselijke zang)

[WimWoudman]

Tjonge, er lijkt een crisis te zijn aangebroken in Avifaunaland. Of is het een oefening pennen slijpen en is er in wezen weinig meer aan de hand dan dat men zich met alle mogelijke argumentaties afvraagt waarom het zo moeilijk is nieuwe bestuursleden te vinden?
Waarom ben ik eigenlijk lid van deze vereniging, zo zie ik een aantal mensen zich im- of expliciet afvragen. Soms met een nostalgische verwijzing naar het verleden. Maar dat komt vaker voor bij grijzer wordende lieden.

Ikzelf werd lid van Avifauna omdat ik een bepaalde liefhebberij had, die ik graag met gelijkgestemden wilde delen. In de normale samenleving kunnen hobby’s als vogelen behoorlijk storend werken in het sociale verkeer. In zo’n club niet.
Daarnaast had ik een aandrang om anderen te stimuleren ook meer van vogels te weten te komen en ging ik binnen IVN- en Avifaunaverband cursussen mee helpen organiseren. Daarbij had ik een eenvoudige motivatie. Ten eerste is het leuk. Ten tweede leidt het leren kennen en waarderen van vogels of van andere buitenmenselijke levensvormen onvermijdelijk tot inzicht in ontwikkelingen die ten koste gaan van natuur en milieu, wat kan leiden tot actie voor bescherming en behoud.
Dat zou de gemeenschappelijke drijfveer moeten zijn van allen wie het lot van bijvoorbeeld vogels aan het hart gaat. Zo ga je, als je van Ortolanen houdt, bijvoorbeeld meer roggebrood eten of roggejenever drinken. Dat heet milieubewust leven. Samen kun je daarmee ook nog een vuistje maken richting beleidsmakers en beheerders. Alles ten behoeve van de vogels (en hun milieus) die zelf geen stem hebben!
Met twitchen of andere Engelstalige uitspattingen die gepaard gaan met veel autorijden en dus lawaai maken en benzine verstoken heb ikzelf niet zoveel, vogels nog veel minder. Maar daarover kan gediscussieerd worden, binnen een vereniging.

Mijn idee is dat er binnen Avifauna veel subclubjes zijn. Een lezingen- en/of vergaderclubje, een wadvogel- of ander telclubje, een inventarisatieclubje (meestal individuen trouwens), een clubje excursiegangers en een groot contingent Grauwe-Gors-lezers, die niet meer wensen dan dat. Vergeet ook de site-lezers niet. De site is tegelijkertijd een bindend en een ontbindend element. Hij voegt veel toe, maar heeft ook onbedoelde effecten. Hij maakt het bezoeken van avonden voor sommigen mogelijk zelfs overbodig. Je kunt bijvoorbeeld gewoon thuis lezen hoe er gedacht wordt over bepaalde dingen en waar leuke soorten gezien c.q. te zien zijn.
Toch of moet ik zeggen: Dus is mijn conclusie: Avifauna Groningen heeft bestaansrecht! Er zijn meer dan 400 leden (hoeveel precies?). Fusie lijkt niet nodig. Avifauna is al één grote fusie. Slechts afsplitsingen zijn te duchten en daar zijn er al enkele van. Of zijn het subclubjes? Wie goed zoekt vindt altijd wel wat van zijn gading, binnen deze vereniging.
Een bestuur moet voorwaarden scheppend aanwezig zijn, ideeën aanbrengen, stimuleren, coördineren en delegeren. Daarnaast de belangen van de vogels zoveel mogelijk voor het voetlicht brengen in breder verband.
Ondanks bestaande frustraties die voortdurend blijken te leiden tot herhaling van bekende standpunten hebben we allen een bindend iets: die vogelhobby en daarnaast de zorg voor vogels. Dat is ons samen een zorg, die groot genoeg moet zijn om bepaalde pijn in het verleden opgelopen, te vergeten of op z’n minst te relativeren.
Nu alleen nog een secretarisvogel! ’t Is best te doen. Ik deed het ook een jaar of zeven.

Wim Woudman

[Aart]

Hallo Wim en anderen,

Uit Wim zijn bijdrage heb ik de volgende regels geselecteerd:

1. Waarom ben ik eigenlijk lid van deze vereniging, zo zie ik een aantal mensen zich im- of expliciet afvragen.

2. Ikzelf werd lid van Avifauna omdat ik een bepaalde liefhebberij had, die ik graag met gelijkgestemden wilde delen.

3. Met twitchen of andere Engelstalige uitspattingen die gepaard gaan met veel autorijden en dus lawaai maken en benzine verstoken heb ikzelf niet zoveel, vogels nog veel minder. Maar daarover kan gediscussieerd worden, binnen een vereniging.

4. Wie goed zoekt vindt altijd wel wat van zijn gading, binnen deze vereniging.

5. Ondanks bestaande frustraties die voortdurend blijken te leiden tot herhaling van bekende standpunten hebben we allen een bindend iets: die vogelhobby en daarnaast de zorg voor vogels.

Mijn vraag aan jullie is: Welke regel hoort in Wim zijn betoog niet thuis?

Aart

[arenaria]

Ik heb goed en slecht nieuws. Het goede: de Gors komt eraan. Het slechte: vorige week hadden we nog geen nieuwe secretaris ...

Jan Allex