door: Harm Jan Kiewiet

Een 'In Memoriam' voor Willem Hartholt 

Afgelopen dinsdag bereikte ons het bericht dat Willem Hartholt plotseling was overleden. Poeh, dan gaat er wel even wat door je heen…
Persoonlijk kende ik Willem niet heel goed, maar ik kwam hem regelmatig tegen in het veld. Hij was altijd in voor een praatje en we wisselden dan de laatste nieuwtjes op vogelgebied uit. Vorig jaar vertelde hij dat hij “ergens in Groningen” een woudaapje gezien (of alleen gehoord, dat ben ik vergeten) had. Maar hij wilde onder geen beding vertellen waar het geweest was, want “daar kreeg hij gedonder mee”.

De laatste keer dat we mekaar troffen was deze lente op het Balloërveld. Mijn vogelmaat Siep en ik zagen in de verte twee andere vogelaars op ons afkomen. Eén van die twee was dus Willem. En hij was in vol ornaat. Camera met telelens, telescoop, verrekijker en ook nog een klapstoeltje, ik zal dat beeld nooit vergeten.
Op het Balloërveld hing toen al een tijdje een Slangenarend rond en die moest natuurlijk gezien en hopelijk ook gefotografeerd worden. Op waarneming.nl zag ik later dat het Willem beide gelukt was, ook al had het enige uren geduurd.

Dat geeft voor mij meteen aan dat hij geen doorsnee vogelaar of twitcher was. Hij kon vaak uren achtereen op één plek blijven voor één soort maar intussen ook genieten van al het andere om zich heen. En ook van de mensen die langs kwamen om te horen wat er te zien was.
Daarnaast trektelde hij ook, vooral op Texel, samen met o.a. Klaas Ophoff. Maar ook de Groningse noordkust was hij daarvoor wel te vinden. En hij was actief voor de “Grauwe Gors”.

Willem was heel sociaal, altijd in voor een praatje en bij heel veel Groninger, Drentse en Friese vogelaars bekend en bemind. We gaan hem missen.

Moi Willem!