Bijzondere botsing in Niehove
door: Anne Vos - van Dijk
14 augustus 2009
Traag en laag vloog hij door de lucht. Kraaien cirkelden om hem heen, harteloos aanvallend.
"Wat zou hij gedaan hebben?" vroeg ik me af. "Een prooi ingepikt misschien?" Veel kracht had deze rover duidelijk niet meer. Toch verbaasde het me dat hij, na twee botsingen met bomen (bizar om te zien), uiteindelijk in onze tuin neerstortte. Daar lag hij dan. Een prachtige vogel. Wat zou het zijn? Een buizerd? Vast! Maar wel één die voor Pampus lag.
Het zag er niet best uit. De vogel leek meer dood dan levend en we gingen ervan uit dat we hem de volgende dag konden begraven. Maar wat schetste onze verbazing: de volgende ochtend leefde hij nog! In een doos in de schuur had hij de vrieskou overleefd.
Na een paar druppels water leek hij zowaar weer wat op te leven. Onze jagerspoes ving een rat voor hem, maar ja hoe voer je zo'n beest? Rat in de mixer?... Gelukkig weten ze dat heel goed in de vogelopvang 'De Fûgelhelling' in Ureterp waar we de vogel heenbrachten (zie ook www.defugelhelling.nl)
Eigenlijk waren we er nog steeds van overtuigd dat hij het niet zou overleven. Een beetje angstig belde ik de volgende dag op om te informeren hoe het met onze buizerd was.
"Buizerd? Nou mevrouw, die vogel blijkt een prachtige zeldzame Rode Wouw te zijn, die hoort hier helemaal niet. We zijn heel blij dat u hem hier gebracht heeft!" Nou, anders wij wel!
De Rode Wouw had het daar wel goed. Na veel telefoontjes naar 'De Fugelhelling' begonnen we ons steeds minder zorgen te maken. De Wouw at langzamerhand steeds beter (ook al was hij wat kieskeurig) en kon na korte tijd al rondvliegen in de grote vliegkooi. Dat hadden we toch echt niet gedacht. Na elk bericht werden we steeds een beetje blijer.
Een dorpsgenoot vertelde dat ze voor de botsing twee vreemde vogels had gezien. En korte tijd na de botsing zagen wij over de wei alweer een roofvogel aangevallen worden door kraaien. Zou de Wouw een partner hebben? 'De Fugelhelling' nam het zekere voor het onzekere en besloot de vogel terug te brengen naar Niehove.
Begin mei was het zover. De Wouw was voldoende op krachten gekomen om de vrijheid weer tegemoet te vliegen.
De valkenier (van een jaar of 9) kwam de vogel vrijlaten. We konden naar hartelust foto's maken van heel dichtbij.
Wat een mooie vogel zeg! Hij zag er heel anders uit dan in februari, vlak na de botsing. Toen was hij zo verfomfaaid, en nu zo fel en sterk. Je zou er bijna bang van worden.
Met grote slagen vloog hij langzaam omhoog. En wat een verrassing: binnen een paar minuten werd hij vergezeld door nog zo'n grote rover! Wie had dat gedacht!
Anne Vos - van Dijk