Weblog Trektellen Kardingebult 2011

De komende weken houden we jullie op de hoogte van de trektellingen die door een aantal mensen worden gedaan tijdens de najaarsvogeltrek, hier op de bult in Kardinge. We zullen proberen een indruk te geven wat er zoal gebeurt tijdens het tellen, dit ook in samenhang met landelijke en Europese gebeurtenissen en invloeden. De namen van de tellers en de tellingen zelf staan bij Trektellen.nl vermeld. Je bent altijd welkom om zelf te komen kijken natuurlijk! En wil je weten wanneer er precies wordt geteld, of wil je af en toe eens meekijken of tellen, stuur mij dan maar even een Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Henk.

Onderaan deze pagina staan de nodige linkjes die denk ik interessant zijn bij de vogeltrek.

De foto's van deze blog zijn van Ana Buren of Henk de Lange, tenzij anders vermeld.

 

Woensdag 16 november 2011

Blog 16: Afsluiting seizoen 2011

Helaas is er na 7 november niet meer geteld door de aanhoudende mist iedere ochtend tot vandaag aan toe. We hadden nog de hoop op wellicht een mooie lijsterdag, maar de echte trek is toch wel zo'n beetje over. Kijk maar eens bij blog 11 naar het grafiekje, daar zie je dat er in week 45 nog aanzienlijke aantallen worden geteld, maar dat het vanaf week 46 (nu) al veel minder wordt. Overigens kreeg ik net een bericht dat er duizenden Merels zijn aangekomen de laatste dagen, maar wel allemaal aan de kust of op de eilanden zo’n beetje.

Bij deze wil ik dan maar het seizoen voor trektellen op “onze” bult afsluiten, met daarbij de voor het eerst bijgehouden blog van dit jaar. Er waren natuurlijk een paar hoogtepunten dit jaar met o.a. de dag van de 200 Buizerds en de dag dat er bijna 32.000 Kramsvogels over kwamen. Maar ik kan denk ik wel voor iedereen spreken dat we iedere keer weer met plezier hebben geteld en dat het ook altijd gezellig was. Het is altijd een korte periode waarin soms een aantal dagen achter elkaar geteld wordt door deze of gene. Het was deze keer ook wel een extra inzet om te proberen dezelfde dag nog een blog op de site te krijgen, en daar zijn we eigenlijk wel in geslaagd naar mijn bescheiden mening.

Ik wil zelf iedereen die één of meerdere blogs heeft geschreven hartelijk danken voor de verhalen, soms aangevuld met persoonlijke weetjes. Ook wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties allemaal op de blog, hetzij via de site, de mail en ook persoonlijk, of gewoon door het komen kijken op de bult tijdens een telling. Het is toch een blijk van waardering dat de blog gelezen wordt. De teller staat momenteel op 2105 maal gelezen, dus niet slecht.

De tellers danken u voor het volgen van de blog, en hopelijk zien we elkaar volgend jaar weer, hetzij op de bult of via de blog?

We vonden het allemaal leuk om het eens op deze manier te doen, hopelijk vond u het leuk om te lezen?

Henk

Een aantal tellers die regelmatig aanwezig waren. Foto: Ana Buren

Maandag 7 november 2011

Blog 15: Het grijze universum

Omdat de wekker om 6.30 afloopt besluit ik net als mijn vrouw ook maar vroeg op te staan. Henk had ons nog enkele duizenden lijsters uit Falsterbo beloofd en wie weet….. Als ik even na half 8 de bult opklim is het rustig en grijs en dat zal het ook blijven. Vannacht was het minder rustig, getuige de tientallen restanten vuurwerk. Ik veeg het met mijn schoen wat op een hoop en installeer me op het middelste bankje.

Amper zichtbaar in de mist vliegen honderden Kokmeeuwen vanuit de stad tegen de klok in naar het Zilvermeer. (Zou de bedenker van die naam destijds ook aan Karl May gedacht hebben? Old Shatterhand en De schat in het Zilvermeer. Oef!) Ik volg ze en ze blijken deels neer te strijken op het golfterrein en door te vliegen om boven Beijum hun rondjes te draaien. In het volgende half uur gaat dit door, alsof ik in het centrum van een reusachtige draaikolk van meeuwen zit. Boven Beijum lossen ze gewoon op in mijn kijker: zo zie ik ze nog net en daarna zijn ze verdwenen in de grijze lucht. Vreemde gewaarwording.

Tegen de meeuwendraaikolk in vliegen regelmatig groepjes Zwarte Kraaien richting centrum. Ik volg ze zo lang ik kan. Ze vliegen stevig door. Is dit nu trek of zijn het foeragebewegingen?

De Kraaien vliegen door; sommige raak ik kwijt in de bomen bij de Martinikerk, anderen koersen richting Noorderplantsoen. Ik besluit ze niet te schrijven. Even later komt van Oost een groep van 8 Roeken langs: leuk om de kleine verschillen te horen en te zien: de Roek roept iets lager, bijna meer ‘oe’ dan ‘aa’ in de klank. Ook is goed de kromming van de bovensnavel te zien: een heel andere curve dan die van de Zwarte Kraai. Tussen de Roeken blijkt toch nog een Zwarte Kraai te vliegen: net even anders.

Omdat het zo rustig is besluit ik maar het vuurwerk te gaan opruimen. Terwijl ik bezig ben komt de gemeenteman die de afvalzakken vervangt. Samen maken we de bult schoon. Ik vraag hem of de gemeente nog wat gaat doen aan de vele kuilen. Vanmorgen telde ik al weer 5 nieuwe. Hij zegt dat hij het zal rapporteren en dat hij vervolgens moet wachten op een nieuwe instructie om dit aan te pakken.

Om 9.00 begint het heel zacht te miezeren. Ik stop ermee. 5 Soorten, 380 vogels. Dankzij de 310 Spreeuwen en 1 groepje van 52 Kolganzen heb ik ruimschoots de Nijs-norm gehaald. Ooit bedacht een collega teller, Nijs Stam, een norm wanneer je de telpost mocht verlaten: bij minder dan 60 vogels per uur. In het verleden op de Eemshavenpost heb ik meerdere 0-tellingen gehad. Soms is dat niet erg en geniet je van de rust en de ruimte en blijf je gewoon turen of er toch nog iets komt en soms ben je het zat. De Nijs-norm schept duidelijkheid! Natuurlijk roept niemand je ter verantwoording: het blijft gelukkig een hobby.

Klaas

Aantallen vandaag 07-11-2011: Totaal: 380 exemplaren, 5 soorten, 1:20 uren.

Krenten uit de pap: Geen.  Zie de volledige lijst -->  Groningen - Kardingebult

Zondag 6 november 2011

Blog 14: (Ge)mist...

Nadat ik de vogelradar gisteravond en vanmorgen en de weersverwachting in Nederland en vanuit Scandinavië bekeken had, was ik zeer nieuwsgierig of de vogels nog zouden trekken. Vannacht was de sterrenhemel mooi te zien, maar na een uur of 6 begon de mist te komen en zakte de trek, althans op die radar, volledig in. Zie het plaatje. Ik was om half 8 op de bult en de eerste 10 minuten was er geen enkele trekbeweging. Er vlogen alleen wat lokale vogels rond de bult en er zong een aantal Roodborstjes en een Winterkoning.

Het was aardig mistig, het zicht was niet meer dan 500 meter. Het was oostenwind draaiend naar NNO. Het was wel een heel rustige zondagmorgen, de hele stad sliep uit volgens mij. Je had bijna geen lawaai van auto’s het eerste uur. Ik hoorde vandaag voor het eerst dit jaar het gilletje van de Waterral een paar keer mooi; hij zit er dus nog wel, ergens daar onder aan die bult. Rond 8:30 kreeg ik versterking van Auke en Maricée. We hoopten dat de mist op zou trekken en dat het alsnog los ging komen, maar helaas, het gebeurde niet.

We zien voor ons in de berk een mooie gors zitten. Maricée roept meteen “Rietgors”. We nemen hem even goed in de telescoop. We kijken toch een beetje onwennig naar dit beestje. De vogel heeft een heel opvallende witte halsband. Auke pakt het boek er even bij, en dan zien we inderdaad dat het om een mannetje Rietgors gaat in winterkleed. In de zomer valt die witte band niet zo op, omdat dan de zwarte kop en keelstreek bij het mannetje de aandacht meer afleiden van die witte band. Zo mooi en duidelijk heb ik ze zelf nog niet zo vaak gezien in de winter.

Zo kun je toch zien dat, als je de vogeldichtheid op de radar bekijkt, het zó in een keer gedaan kan zijn. Dit keer komt het denk ik door de intredende mist. Dit kun je ook zien aan de zwarte balken op de onderste grafiek, die geven de nachttrek aan. In de nacht trekken er eigenlijk veel meer vogels dan overdag. Er is daarbij echter een probleempje om dan te tellen: het is zo donker en je ziet weinig. Toch jammer dat je dus weet dat het grootste percentage van al die miljoenen vogels die jaarlijks doortrekken, geheel aan je voorbij gaat. Je fantaseert natuurlijk wel eens wat daar wel niet voor leuks tussen zou kunnen zitten. Om 9:30 hielden we het voor gezien, er vloog niet veel meer. Nog net toen ik wegliep vlogen er 3 Watersnippen over, richting het noorden, dat dan wel.

Thuis gekomen zie ik een 10-tal Merels om mijn huis heen. Op verschillende plekjes staan groepjes van 5 a 6 vogels met blaadjes te gooien en elkaar te imponeren, of ze badderen op het platte keukendak met 5 tegelijk. Is ook mooi om te zien onder het genot van een vers gezet bakkie koffie!

Henk

Aantallen vandaag 06-11-2011: Totaal: 744 exemplaren, 11 soorten, 2:00 uren.

Aantallen vandaag 05-11-2011: Totaal: 13112 exemplaren, 30 soorten, 3:45 uren.

Krenten uit de pap: Ruigpootbuizerd, Waterral. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Vrijdag 4 november 2011

Blog 13-1: Zomer op de Olympus

Om 8.30 uur beklim ik, tegelijk met Saskia, de bult waar Jacob alweer ruim duizend Spreeuwen heeft genoteerd. Niet veel later voegt Henk zich bij ons. Je zou niet denken dat het slecht gaat met de Spreeuwen. In de herfst trekken er zo’n 26 tot 34 miljoen over ons heen, maar hun aantal neemt gestaag af. Nog even en ze gaan de Huismus achterna. De luchten zijn weer spectaculair. Alleen al dáárvoor loont het de moeite die bult te bestijgen.

Het is zacht weer, het lijkt wel zomer. De Rode Klaver staat volop in bloei en een bezige hommel doet net of het augustus is. Een Atalanta fladdert van bloem naar bloem en piekert nog niet over een winterslaap. Maar gelukkig zijn nu eindelijk die bladeren van de bomen, zodat we vanaf onze eigen Groninger Olympus, dicht bij de hemel, een mooi uitzicht hebben op het aardse gedoe beneden ons. De Huisekster krijst. Het is een dag om Kraanvogels te zien, of Pestvogels, maar voorlopig moeten we het nog even doen met Kolganzen, een Blauwe Kiekendief en een Grote Zilverreiger.

Kieviten, heel veel Kieviten, soms vergezeld door een groep Goudplevieren, óók mooi. Henk vergaapt zich aan de bonte kleuren van een groepje Puttertjes. Saskia is bezig de ganzen te tellen. Maar wat voor ganzen zijn het? Het zullen wel Kolganzen zijn, want het waren de hele tijd al Kolganzen. Ik raak niet uitgekeken op de luchten. Jacob is aan het bellen.

De verschijning van een groepje Smienten doet mij terugdenken aan een vakantie op Malta. De hele kust is er bezaaid met kogelhulzen. Vanuit schuttersputjes wachten ze daar de trekvogels op, die wij hier, met veel inzet, proberen te beschermen. Ze knallen ze uit de lucht, gewoon voor de lol. Met de verblekering van de natuur hier kan de Smient binnenkort ook maar beter een blokje om vliegen.

Ik vind het knap lastig om te onderscheiden wat voor ganzen het zijn. Het zijn nu namelijk niet alleen meer Kolganzen. Er hebben zich Grauwe Ganzen onder hen gemengd. Jacob probeert het mij uit te leggen: Grauwe Ganzen zijn groter en ze hebben wit vóór aan de schouders. Bovendien zijn ze mooier. Maar ik zie alleen maar zwarte silhouetten die zwijgend voorbijtrekken. En mooier? Ik heb wel wat met de Grauwe Gans, als stamvader van de soepgans die mij aan het vogelen heeft gezet.

De lucht boven ons ziet er nu heel donker uit. Stormmeeuwen steken fel wit af tegen de donkergrijze bewolking. Even later is het alweer zonnig en maken we ons druk over Papandreou.

Henk en Saskia zijn naar huis. Jacob doet nog een poging om mij te leren hoe de ganzen te determineren. Er komt een flinke groep onze kant op in het juiste licht. ‘Beter kun je het niet krijgen.’ zegt Jacob. Het zijn Kolganzen met een aantal Grauwe Ganzen ertussenin. ‘Let op die lichte schouderranden.’

Ja, dan zie ik het ineens. Ze zijn inderdaad veel groter dan de Kolganzen. En eigenlijk geven ze ook een heel andere jizz.. Ik kán het! Acht Staartmeesjes buitelen door het struikgewas. Een Roodborstje alarmeert.

De lucht is alweer helemaal veranderd. Boven stad hangt een gouden gloed, een strook blauw wordt bedekt door een wattige bewolking. De wind is aangetrokken en komt nu uit het Zuiden. De vogels houden het voor gezien.

Als ik langs het Floresplein fiets, stap ik even af om de ringen van de Kokmeeuwen af te lezen. De soepganzen en de Kokmeeuwen snellen op mij af. De Kokmeeuwen vechten om mijn brood met een 1 kj Zilvermeeuw. Want dát kan ik dan weer wél: het uit elkaar houden van 1 kj of 2 kj juveniele Zilvermeeuwen en Kleine Mantelmeeuwen. Dat is een fluitje van een cent.

Ana

Blog 13-2: Een uurtje turen en kuren

13:00 uur ‘Ach’, denk ik als mijn hoofd boven de laatste struiken uitkomt en ik de blauwe bankjes zie, ‘niemand meer’. Blijkbaar had ik stilletjes gehoopt nog iemand aan te treffen, van ons, van de club. Maar ik ben dan ook erg laat vandaag. Pindakaas. Als ik me op het middelste bankje laat zakken, groet ik links van mij de man met hond en rechts het blonde meisje. Zij zijn er wel, maar tellen niet mee voor mij, raar eigenlijk.

Ik kijk voor me uit. Wat is het helder! De Eemshaven is zelfs met het blote oog nog duidelijk te zien. Perfecte omstandigheden zie ik als ik de kijker naar mijn ogen breng: het stuk lucht boven de horizon is wittig en maakt met een mooie wolkenrand contact met het blauw erboven. Ideaal om vogels aan te kunnen duiden: ‘daar, ver weg boven de windmolens, nog net in het wit: een schroevende Buizerd. TP of een trekker?’ Hè, lastig als er niemand is om te helpen. Na een poosje turen hou ik het op een TP-beest. De zon schijnt warm in mijn nek. Het is 4 november en 19 graden. Ha! Een troepje Koperwieken suist haastig van het blondje via mij naar de man en dan schuin de hoek om naar Z, 13 tel ik snel.

Twee jongetjes van een jaar of 8 komen lawaaiig boven met hun kleine fietsjes. “Poe hee, dat is zwaar.” Ze zijn grappig en stoer, we kletsen even. Ze leggen mij uit dat ze niet de linker afdaling nemen, want daar ligt onderweg een berg keien. Ze doen de rechter. Hop, daar stort zich nummer een al naar beneden, zelfverzekerd dendert hij het pad af, algauw met een noodgang. Hij had goede achterremmen, vertelde hij me. Nummer twee wacht netjes tot hij bijna beneden is. Dan volgt hij zonder angst, met dezelfde stoutmoedigheid en stuitert zijn vriendje achterna. Helmen dragen ze niet. Het blonde meisje en ik kijken ze met verbazing na.

‘De wereld is mooi hierboven’. Ze zegt het vast omdat ze mij de hele tijd door de kijker ziet turen. Ik geloof dat ze hier nog nooit geweest is. Ze zegt dat ze wacht op haar vriend. Die is beneden aan het lesgeven, aan jongens van het Noorderpoort, militaire training. Aha, de mijnenpikkers van BLOG 1. Ik geef haar mijn verrekijker. Ze kijkt maar eventjes naar de horizon, daarna naar beneden. ‘Ik ben zo benieuwd wat hij aanheeft’, zegt ze. Ze ziet hem en kijkt blij. Ik vraag maar niet wat hij draagt, want achter de toren vliegen twee ganzen. Gak gak. Geen kollen lijken me dit, grauwe? Of Canadezen? Als ik de kijker terugheb, kan ik ze in het tegenlicht niet meer thuisbrengen.

Spreeuwen: 50. Vink: 1. Een tijdje gebeurt er niets. Dan staat het meisje ineens op en loopt van het rechterbankje naar het linker (de man met hond is weg). Beneden is zich een donkergroene massa het stuiterpad op naar boven aan het werken. Het tempo zit er goed in, want ze zijn snel bij ons. Het is de vriend van het meisje (waarom is ze nou juist op het verste bankje gaan zitten?? Zou het nog niet zo lang aan zijn…?). Even kijkt de vriend haar kant op en glimlacht haar bemoedigend toe. Een knapperd is het, dat zie ik wel. Dan ploffen dertien jongens uitgeput neer. Ze zeulen een aantal vrachtautobanden aan touwen met zich mee. Allemaal dragen ze donkergroene overalls met kistjes. De vriend ook. Hun gezichten grimassen van vermoeidheid, het zweet maakt grote plekken op de stof van de pakken. Lang mogen ze niet liggen, de vriend heeft de wind eronder, neemt zijn werk serieus: “kom op, pak die banden! En help elkaar als je niet meer kunt! Niemand blijft hier achter! We werken samen! Kom op met die banden!” En weg zijn ze al. Zo leer je nog eens wat. Het blondje kijkt hem bewonderend na. ‘Nou, dan ga ik ook maar eens naar beneden’, zegt ze. Als ze wegloopt, zie ik hoe trots ze is. Leuk stel denk ik. Maar met militairen heb ik zelf niks. Ook niet met knallende Franse jagers. Of verBlekering. 1 Sperwer naar Z.

Maricée

De trekomstandigheden lijken de komende dagen goed, dus in ieder geval wordt er zaterdag en zondag geteld en ook geblogd. We hopen op nog een mooie lijsterdag! Zou maar zo kunnen.

Aantallen vandaag 04-11-2011: Totaal: 10707 exemplaren, 34 soorten, 3:50 uren.

Aantallen vandaag 01-11-2011: Totaal: 497 exemplaren, 17 soorten, 2:00 uren.

Krenten uit de pap: Kievit, Blauwe Kiekendief, Atalanta. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Maandag 31 oktober 2011

Blog 12: Bijna een Steppehoen…

's Morgens om half acht passeert er al een stroom fietsers ons huis aan de Korreweg. Dankzij de wintertijd is het al helemaal licht op dit tijdstip. Allemaal op weg naar hun werk in de binnenstad of naar het station. Ik ben één van de weinigen die de andere kant op fietst, de stad uit. Het is opvallend zacht buiten. Als ik om kwart voor 8 de bult ophijg zie ik tot mijn verrassing toch al weer een blauw mutsje: Guido zit er al. Hij is blij dat ik er ben, want hij is zijn kijker vergeten.

We installeren ons op een bankje; Guido tuurt naar west over Beijum, ik naar oost, vanaf de klimtoren. Het is een normale, rustige trekdag. Anders dan de verhalen soms doen vermoeden zijn veel trekdagen redelijk rustig. Het vraagt veel geduld en inspanning om de kleine groepjes of losse vogels te ontdekken. ‘Je moet ze uit de lucht sleuren', zei een collega teller eens tijdens een telling met veel blauwe lucht, waardoor je alle vogels alleen maar als stipjes zag langskomen en je soms moest checken of het geen vliegenpoepje op de lens was.

(Net als in het prachtige boekje van Tove Jansson: Pappa Moem en de mysteriën van de zee. Pappa Moem wil met zijn gezin een lange reis ondernemen, naar een klein eilandje in de Grote Oceaan om daar vuurtorenwachter te worden, maar één van de kinderen vraagt zich af of het beoogde doel geen vliegenpoepje op de kaart is).

Toch weten wij nog ettelijke vliegenpoepjes op naam te brengen als Koperwiek, Spreeuw, Kramsvogel, Graspieper, Vink. Eén vliegenpoepje volg ik met grote aandacht: hij vliegt anders dan ik herken van Graspieper of vink en ik kan hem niet thuisbrengen. Er is geen kleur te zien; hij vliegt een beetje achteroverhangend. Ik volg hem lang in de telescoop en tot mijn verrassing strijkt hij met een wijde boog neer op het gebouw achter de sporthal Kardinge. Ik kan juist inzoomen en een donker vogeltje zien: kleur als Oeverpieper. Hij staat even als een Tapuit rechtop, pompt met zijn staart neemt een aanloop en vliegt weer op. Ik ben hem kwijt en weet nog niet wat het is. Jammer. Misschien was het een Oeverpieper, maar hij vloog anders dan ik van een pieper ken.

De ochtend verloopt rustig: overwegend Kollen en Spreeuwen. Tot onze verassing horen we een paar keer een Witgatje roepen, maar zien hem niet.

Als we besluiten er zo langzamerhand mee te stoppen vliegt er opeens een compact lichtbruin beest op bij de grasvelden naast Beijum-oost, achter de bult. ‘Een Houtsnip', roep ik, maar terwijl ik het zeg zie ik al dat hij te licht is: een vreemd soort kaneelbruin. Hij vliegt als een duif of een hoender. Het beest vliegt eindeloos rondjes over Beijum en komt dan ineens vlak langs ons. Tot wel 4 keer vliegt hij over en langs de bult. Guido heeft zijn telekanon klaar en schiet meerder plaatjes, maar het beest heeft zo'n vaart dat de afbeeldingen niet scherp worden. Hij passeert zo dichtbij dat we de roze snavel zien. Eén of andere sierduif...

Foto uit de galerij: Steppehoen geschoten tijdens invasiejaar 1888! Schiermonnikoog met Wintertaling ter indicatie van de grootte.

We praten nog wat na over de rare indruk die je eerst van zo'n vogel hebt. ‘Het zal maar een Steppehoen zijn geweest', zeg ik. Magisch! In 1863/64 was er een invasie van meer dan 100 exemplaren. In de 20e eeuw slechts 7, waarvan de laatste in 1972. En dan nu eentje in 2011 rond de Kardingebult...

Voorlopig hopen we maar op Europese kanarie, Pestvogel en Sneeuwgors, maar wie weet.....

Als vogelaar moet je durven dromen.

Klaas

Aantallen vandaag 31-10-2011: Totaal: 6454 exemplaren, 23 soorten, 3:15 uren.

Krenten uit de pap: Smelleken, Brilduiker, GEEN Steppehoen. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Zaterdag 29 oktober 2011

Blog 11: Mistige zaken...

In de ochtend merk je al dat het steeds later licht wordt. Stond je bij de eerste tellingen tegen 8 uur op de bult, dan was het voor je gevoel al even licht, nu is het nog bijna donker. Om 8 uur zat ik samen met mijn zoontje Finn al op de fiets. Hij moest om 8:15 in de kantine zijn van GVAV in Kardinge. Na hem daar te hebben afgeleverd en succes te hebben gewenst ben ik zelf doorgefietst naar de bult.

Bovenop gekomen kon ik eerst de rotzooi opruimen van de vorige avond, bierflesjes, sigaretten pakjes en andere troep. Zelfs aan de trap van de toren hing nog een jasje met inhoud van de gezellige avond. Ik stond er om 8:15 en het was nog niet helemaal licht toen het eerste groepje Kramsvogels al roepend over kwam vliegen. Gisteren waren langs Falsterbo 21.500 exemplaren langs gevlogen, terwijl het totaal van 2010 slechts 1335 was, dus wie weet?

Dit is het normale zicht en dan nog vele kilometers verder, vandaag kon je net iets over het water de bomen nog zien, en dan nog heiig.

Het zicht was trouwens slechts 500 tot 1000 meter, mistig en heiig. Aan de telescoop heb je nu weinig, ook niet bij me trouwens, omdat ik Finn beloofd heb straks de 2e helft te komen kijken. Ja dat moeten we als ouder ook stimuleren, alhoewel ik zelf helemaal niet zo van het voetbal ben. Net als gisteren waarschijnlijk (was daar niet bij) kwamen het eerste uur ook een paar grote groepen Spreeuwen over, over de volle breedte zo ver je kon kijken, zowel links als rechts. De grootste groep schatte ik op minstens 3000 exemplaren, maar dat konden het er makkelijk meer zijn, omdat het zo snel ging en je moeilijk beide kanten tegelijk kunt tellen.

Een paar sijsjes hoor ik over komen, die hebben we tot nu toe nog niet zo veel gehad. Ik hoor ook al van ver een fanatiek roepende Veldleeuwerik aankomen, het was een eenling, die nog een ereronde boven de bult vloog voordat die door ging. Op hetzelfde moment komt Guido aanlopen en roept ook al een beetje hijgend 'Veldleeuwerik!'

Vandaag weinig bergtoeristen, dat merk je meteen zodra het mooie weer voorbij is. Twee mannen die deze keer de berg eens op komen fietsen, ze kwamen op driekwart, best knap gedaan! Een poes die hier regelmatig rond loopt is op muizenjacht, in de gaten gehouden door twee "huis" Eksters. Terwijl Guido met zijn kijker voor zijn neus staat vliegt hem een sperwer vlak over zijn hoofd, aan alle kanten hoor je alarmerende Merels.

Om 9:40 ben ik even verderop naar GVAV gegaan om de beloofde 2e helft te bekijken van Finn. Vanaf de bult kon je ze wel zien voetballen maar te ver weg om te zien wie er speelt natuurlijk laat staan de stand weten. Meteen even een bakje koffie gehaald in de kantine en langs de lijn de jongens aangemoedigd. Kramsvogels en wat Kolganzen vlogen over en heb ze maar doorgestuurd richting Guido, hij zou ze noteren! De eindstand van het voetbal was weer top, ze wonnen met 11-3 en staan bovenaan in de competitie.

Na het voetbal was het voor mij tijd om nog even wat punten (vogels) bij te scoren. Guido was er nog en had nog een Smelleken en een Grote Gele Kwikstaart o.a. op zijn lijstje staan.Tussendoor is het sprokkelen vergeleken met een paar dagen geleden. Af en toe een paar vinkjes, dan eens een groepje Kolganzen en het werd steeds rustiger. Het zicht werd ook niet echt veel beter en we besloten om er voor vandaag maar weer een eind aan te breien. Om 11:15 gingen we allebei een kant van de bult af.

Wat staat ons nog te wachten?

Hier naast in de grafiek kun je zien dat we al enkele topweken achter de rug hebben, echter de komende week(44) kan dus ook best nog een goede week worden. We missen eigenlijk nog wel een beetje de Sijsjes en de Kepen, en ook de Europese Kanarie, Sneeuwgors en Pestvogel hebben we nog op het verlanglijstje staan. Deze hadden we in ander jaren rond deze tijd al wel.

Volgende keer dus weer meer hopelijk!

Henk

Aantallen vandaag 29-10-2011: Totaal: 6703 exemplaren, 23 soorten, 3:00 uren.

Krenten uit de pap: Smelleken, Grote Gele Kwikstaart. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Vrijdag 28 oktober 2011

Blog 10: Hoe de economische crisis ook aan vogelaars niet voorbij gaat.

Daar stonden we weer, één van de laatste keren van dit seizoen. Mooi rustig weer. Langzaam brak de grijze lucht een beetje open en werden plukjes blauw zichtbaar. Toen ik om half negen arriveerde stonden de meesten er al: Jacob, Guido, Maricée, Ana en Bauke.

Ik had al een dikke 6000 spreeuwen gemist; gelukkig zouden er nog een 4000 langskomen. Altijd leuk, spreeuwentrek . Mooie duidelijke groepjes, vief en actief op weg naar Zuid-Engeland.

De spreeuw is echt een icoon van het onderzoek naar vogeltrek met de beroemde verplaatsingsproeven van Perdeck in 1958. Elegante proeven met duidelijke resultaten. (De nieuwsgierige lezer vindt natuurlijk meer hierover op internet).

10.960 Spreeuwen over de Kardingerbult.

De koude wind van begin deze week was gaan liggen, wat het een stuk aangenamer maakte en omdat het redelijk rustig was kwamen er ondertussen de thermoskannen uit de tas en werd het laatste vogelnieuws doorgenomen: de Dwerguil van Texel kwam weer langs, niet langs de Kardingebult helaas, maar in het gesprek. Er was tussendoor telefonisch overleg voor een eventuele twitch naar de Kleine Klapekster in Zeeland waar Lazar en Klaas veel voor voelden, hoe Jacob ook probeerde het uit hun hoofd te praten: veel te ver, te duur, gewoon niet aan beginnen.

Twitchers kennen echter als geen ander de psychologie van de gemiste twitch, wat het best met de prachtige term ‘de geanticipeerde spijtbeslissing' wordt uitgedrukt.

Je weet dat je later spijt gaat krijgen als je nu niet gaat, ook al zijn er allemaal bezwaren: te druk, moe, hoofdpijn, te ver, te duur, enz. Al die bezwaren en tegenwerpingen vergeet je op den duur (niet meer moe, hoofdpijn is over, geld zat) en er blijft jaren na dato slechts het knagende gevoel over: ‘waarom ben ik daar toen toch niet heen gegaan; ik had best gekund.....' . Zo'n gemiste soort wordt soms een obsessie; je moet hem alsnog scoren om je de beschuldigende stem van je vogelgeweten het zwijgen op te leggen.

Tussen al deze bespiegelingen door vloog er nog een mooi groepje van 6 Kleine Zwanen over de stad: geen alledaagse soort en een mooie verschijning.

Ook ontdekte Bauke opeens een adulte Kleine Mantelmeeuw tussen de vele Zilvermeeuwen die over de bult vlogen: op dit tijdstip een mooie waarneming. De meeste Kleine Mantelmeeuwen passeren in augustus, als de broedkolonies in Noord Europa leegstromen, om rond de Middellandse Zee of in Noordwest Afrika te overwinteren. Vogels rond eind okt.-begin nov. zijn echt schaars en winterwaarnemingen al helemaal.

zeven werkeloze telescopen

En nieuwe soort voor de telpost was een luid roepend Witgatje, eerst door Lazar en Bauke opgemerkt en kwam daarna voor iedereen hoorbaar en zichtbaar over ons hoofd. Ana wist zelfs nog een bewijsplaatje te schieten. Witgatjes trekken meest in september door, naar de Middellandse Zee en West Europa, maar worden tot ver in de winter gezien. Het gaat dan ook om enkele honderden die in ons land overwinteren. Apart bij het Witgatje is de gescheiden doortrek van mannetjes, vrouwtjes en jonge vogels. 

Op een rustig moment van de telling werd er overlegd hoe we dit telseizoen wilden afsluiten. Een idee is om het in het natuurmuseum van Klaas te doen. Maricée wilde wel met datumprikker aan het werk. Ana zag opeens een mooi plaatje van 7 werkeloze telescopen. Als vanzelf kwam het gesprek op de economische crisis die ook hier al zichtbaar werd: er waren slechts 3 carbonstatieven en nog 3 mensen moesten het met een oude Leica doen ipv de nieuwste Swarovsky. Er viel een pijnlijke stilte.

Eén van ons had zelfs een Zeiss met korting moeten kopen... Het meest aangrijpend was toen Jacob vertelde hoe hij op de rommelmarkt bijna een Manfrottostatief voor €15 had gekocht. Gelukkig had hij kunnen afdingen tot €12,50! Ja ook onder vogelaars is er stille armoede... Schijn bedriegt als je zo 7 telescopen op een rij ziet staan.

Een vrolijk rond de bult vliegende Houtsnip bracht de stemming er weer in, helemaal toen hij voor de tweede keer verscheen. Pas bij de derde ronde vertrok hij om over de stad weg te trekken.

En zo combineerden we weer boeiende vogeltrek met gezelligheid.

Klaas

Aantallen vandaag 28-10-2011: Totaal: 13156 exemplaren, 34 soorten, 4:30 uren.

Krenten uit de pap: Witgat, Kleine Zwaan, Houtsnip. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Woensdag 26 oktober 2011

Twee "normale" teldagen Dinsdag 25 en Woensdag 26 waren twee "normale" trekteldagen. Geen buitengewone waarnemingen, maar wel vandaag nog een paar Kleine zwanen (zie foto). Op beide dagen is er door 1 persoon geteld. Opmerking van dinsdag: enigszins onaangenaam door de harde wind. Lijsters allemaal naar oost. Opmerking van woensdag: regelmatige trek van Kolgans en Spreeuw, lijsterachtigen trekken met vlagen door, niet continue.

Nog even terugkomen op de topdag van de bijna 32.000 Kramsvogels op vrijdag 21 oktober: ik moet terugkomen op mijn veronderstelling dat de meeste vogels vanuit Noorwegen via Denemarken en Duitsland naar Nederland kwamen. Dat blijkt achteraf toch iets anders te liggen. Kramsvogels uit Noorwegen komen vrijwel altijd rechtstreeks over zee naar Nederland. Doordat er die dag op de Vogelradar niet extreem veel trek te zien was is het waarschijnlijker dat de grote massa vanuit het oosten is komen aanvliegen, vanuit Polen en Finland, o.a. ook omdat ze deze keer vanuit Delfzijl het land binnen kwamen.

De vogels vlogen ook zeer laag over het land en vliegen dan vaak onder de radar door, vandaar ook niet opgemerkt op de radar die dag. Ik heb er even over gemaild met iemand die toegang heeft tot meerdere systemen. Ik was wel even nieuwsgierig hoe dit nu zat.

Henk

Blog 9: Zwaan kleef aan

Wanneer ik om 8.30 uur arriveer is de parkeerplaats in Kardinge nog niet overvol. Kan met gemak mijn Micraatje inschuiven. Gepakt en gezakt sjouw ik het pad omhoog en bij de eerste treden blaas ik altijd even uit. Ondanks dat hou ik mijn adem even in, want er ritselt van alles en nog wat in de struiken. Dan wel niet een Siberische Boompieper, maar wel Roodborsten, Koperwieken, Staartmezen, Groenlingen en de Goudvinken roepen.

De Huisekster

Het venijn zit in de staart, de laatste helling is wel heel vals aangelegd, erg steil. Met mijn kop boven de struiken zie ik de trouwe wachter, de uitkijktoren, wel enigszins verschroeid door het brandje van het nachtelijk gespuis. Bij de bankjes geen enkel teken van leven, of iedereen is naar het werk of ligt nog te ronken. Daarboven voel ik me altijd wat in de wolken, ver verheven boven het stadse lawaai. Drink m'n bakje koffie en begluur het bedrijvig verkeer beneden mij.

Mensen die beladen met tassen naar hun werk hollen. Bij dit alles geniet ik nog eens extra van mijn vut, heerlijk helemaal niets te doen. De wereld gaat aan vlijt ten onder, denk ik dan, als is het niet van mezelf.

Alhoewel, zie ik daar niet een fikse spreeuwenwolk? Een spreeuw is nog saai, maar 400 spreeuwen tegelijk over je hoofd doet me wel wat. Dat massale, spectaculaire gedrag van spreeuwen maakt ze bij mij sympathiek. Wat een navigatie van die beesten om niet tegen elkaar aan te botsen. Het doet me denken aan haastige mensen in een overvolle Herestraat vlak voor de Sinterklaas en dan vlak voor sluitingstijd. Iedereen rent door elkaar en toch is er maar zelden een aanvaring.

Net als wij zullen de spreeuwen na afloop wel bekaf zijn. Snap nog steeds niet waarom Jac.P.Thijsse de spreeuw had gekozen voor zijn Ex Libris of misschien juist wel hierom.

Het wordt steeds drukker in de lucht, nu moet ik echt aan de bak. Gewoontegetrouw roep ik 2 Vink, 180 Spreeuw, 14 Houtduif, maar er is niemand die reageert. Het blijft stil, alleen de hijgende adem van een eenzame hardloopster beantwoordt mijn roepen. Zij begint me wel wat fronsend aan te kijken. Ik lach beminnelijk terug.

De eerste Sperwer komt in het boekje, gevolgd door slierten Kolganzen, die vrolijk gakkend recht op mij aanvliegen.

Kleine Zwanen over de Kardingebult. Foto: Guido Meeuwissen

Zwanen in de lucht! Eerst de Knobbels van het Zilvermeer en zowaar vanachter de toren komt een groepje Kleine Wilde aanzetten. Even zoek maar dan kan ik ze toch even platen. Ze mijden de stad en verdwijnen naar het Zuidwesten. De achterste vogel draagt een Oranjegele kleurring. Grappig, ooit geringd als nestjong in Verwegistan, ik weet alleen niet waar. De vogels trekken wel door en ik doe mijn schrijfwerk, maar op de bult geen mens te bekennen. Heerlijk, lekker egocentrische gedachte, ik hier alleen en de rest van de meer dan 100.000 Groningers doen wat anders.

Verdomd, het torentje van Uithuizermeeden heb ik in de peiling, die met het rode hoedje zeg maar en daarnaast nog een kleiner kerkje. Voor elk geloof een kerk, wat waren zij toch godsvruchtig en eigengereid. Toch, hoewel zelf niet belijdend, neem ik dit in dank af. We moeten nog eens zo'n fraaie plattegrond maken met alle kerkjes, weten we tenminste waar die volgende zeearend nu precies vliegt.

De timmerman is gearriveerd en begint daarmee met wat een timmerman doorgaans doet, lawaai maken. De veldleeuweriken hoor ik nog wel overkomen en zelfs het gepiep van een Goudhaantje. "Mag ik even wat vragen" zegt hij. Natuurlijk wel. "Let je even op mijn spullen want ik moet naar beneden. Zaag vergeten, vermoed ik. Best mooie spullen, die timmerman, een ruim gevulde gereedschapkist.

Tegen de zon in, zie ik een Buizerd stevig doorroeien naar zijn allerbeste muizenveldje. De Ruigpoten zijn kennelijk doorgetrokken, het Sperwerpaartje is aan het baltsen en tegelijk bezig alle Kramsvogels en Koperwieken op stang te jagen.

Rond 13:00 uur gaat de trek als een nachtkaars uit en zit ook deze dag er weer op.

Guido

Aantallen vandaag 26-10-2011: Totaal: 3882 exemplaren, 23 soorten, 4:20 uren.

Aantallen vandaag 25-10-2011: Totaal: 1026 exemplaren, 17 soorten, 1:15 uren.

Krenten uit de pap: Geelgors, Kleine Zwaan. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Maandag 24 oktober 2011

Blog 8: Kiek! Zomaar een Blauwe kiekenmaandag…

Vandaag is het koud. De wind blaast dwars door alles heen en trekt in de loop van de ochtend nog aan. ZO, kracht 3-6. We houden ons warm door af toe flink te springen en te fantaseren over snert en snacks met whisky. Dat brengt ons op een idee voor de naderende laatste trekdag, we gaan er een feestje van maken, het wordt een trek-snack-dag! Dat die laatste dag er aan staat te komen is een feit, alleen weten we nog niet wanneer. Alles hangt af van het weer en de vogels.

Er komt niet veel Kramsvogel en Koperwiek langs vandaag. Op?

De vogels! Natuurlijk houden zij ons op de eerste plaats warm! Door de straffe wind vliegt alles ons met enorme vaart voorbij. De Veldleeuwerik voorop, alleen, met z’n tweetjes, maar ook in groepen van dertig en meer. We horen en zien ze ook; iedere vogelaar wordt toch warm van dit roepje? Ze zijn zo weg, maar het zijn er wel lekker veel. Ze trekken met name richting zuid en moeten toch last hebben van de wind… een ongelooflijke inspanning, dappere beestjes.

Brandganzen. Het valt me op dat die in de vroege ochtend vliegen, na negenen zie ik ze niet meer. Leuk om dat eens uit te zoeken lijkt mij. Lange slierten met Spreeuwen. Jacob telt een sliert van maar liefst 1150 exemplaren. De Spreeuwen gaan naar west, die hebben de wind gedeeltelijk in de rug, slim bekeken.

Het is heiig en het zicht is slecht ondanks de strak blauwe lucht. Volkomen wolkeloos. Hoe vind je in dat immense blauw dan een Smelleken?! De enige manier blijkt toch om voortdurend met kijker en telescoop de horizon en het stuk lucht erboven af te zoeken. En niet verzaken. Sommigen zijn hier gewoon ijzersterk in, anderen willen nog wel eens een kletsje maken.

Ineens heb ik hem! Dankzij Jacob die het mij exact weet aan te wijzen. Dit Smelleken, nauwelijks 45 cm en gans alleen op weg, omgeven door niets dan oneindig blauw.

Blauwe Kiekendief, één van de veertien.

Het is een schitterend moment, ik verlies haar (ik denk dat het een vrouw is) geen seconde uit het oog, zie de snelle krachtige vleugels omhoog en omlaag gaan, slag na slag na slag na slag, ik draai mee, kijk en geniet. Ik kijk het Smelleken zo lang na tot ik scheef naar links begin te hellen en bijna omval. Want als ik mijn voeten verplaats, beweeg ik en raak ik haar zeker kwijt.

Ze is weg. Met een zucht breng ik de kijker naar omlaag. Het duurt even voor ik mezelf weer terug vind op de bult. Werkelijk, het is alsof ik mee gevlogen heb. Ja! Dit is de essentie van het kijken naar vogels, je gaat vliegen, verliest jezelf in de vogel. Vooral bij het kijken naar trekvogels is dit gevoel heel sterk. Man, wat ontroerend. En dat je weet dat de anderen dat gevoel ook kennen, daar krijg je het ook lekker warm van.

Een bijzondere Blauwe maandag. Maar liefst 14 Blauwe Kiekendieven! Stuk voor stuk ‘ring-tail’: ‘vrouwenkleed met witte stuit’. Want wie kunnen dit dragen? Vrouw en juveniel van zowel Blauwe- als Grauwe- als Steppe kiek… zoek dat dan maar eens uit. Een exemplaar komt mooi in zicht rechts van de toren (kijkend in de trekrichting) voorbij zeilen. Ook de Kieken hebben de vaart erin vandaag. Ze worden op allerlei trektelposten gemeld.

Een ochtend van ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ en ’het is er en het is er niet.’ Iedereen heeft wel ‘n moment dat hij of zij een vogel niet kan vinden. Met wat meer wolken is het makkelijker om bijvoorbeeld Veldleeuweriken er uit te kunnen pikken.

We zien een groepje Kramsvogels aankomen boven de voetbalvelden. Ineens zijn ze weg, terwijl je ze in de kijker hebt. In de bomen gedwarreld? Zie ze maar weer te vinden.

De flat rechts van de klimtoren, ook wel ‘trapeze’ genaamd, draagt vanaf vandaag de officiële naam: het Kraaiennest. Je krijgt dan zinnetjes als deze: “Hé… zijn dat Kauwen boven het Kraaiennest?”

Deze vond ik ook leuk: “Vier Graspieper, één zonder staart.” “Een Buizerd. Vliegt naar rechts… een rechtse Buizerd dus, die mag niet mee doen.”

Maricée

NB het was Catherine Brandsma die er zaterdag bij was.

Aantallen vandaag 24-10-2011: Totaal: 16828 exemplaren, 27 soorten, 6:15 uren.

Krenten uit de pap: Blauwe Kiekendief, Smelleken, Spreeuw. Zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Zaterdag 22 oktober 2011

Blog 7: Wat komt er na zo'n recorddag?

Om 7 uur vanmorgen (achter mijn brood-kaneelpapje... ; - ) bekijk ik snel nog even het verslag van Ana en de resultaten van gisteren op het blog. Wat een kanjer van een dag is dat geweest! De Kardingebult blijkt meteen ook doorgestoten naar de 4de plaats wat betreft aantallen Kramsvogels ooit. Er is geschiedenis gemaakt. En dat in het korte bestaan van De Bult als trektelpost.

(Zelf werd ik gisterochtend wakker met roepende Groene- en Zwarte Specht, in de oude bossen tussen Zutphen en Lochem, ook geweldig fijn hoor. Om 12.45 u zag ik tegen een stralend blauw hemelgewelf nog acht Buizerds opschroeven en statig richting zuiden gaan, nauwelijks een vleugelslag hoefden ze te maken, koninklijk zag het er uit. Ik had geen verrekijker bij de hand helaas, dacht natuurlijk wel meteen aan de Bult en of er een Ruigpoot tussen zou zitten).

Vanmorgen ben ik er dan ook vroeg bij. Ik wil wel weer eens wat meemaken. Om 8 uur ben ik boven en word krassend ontvangen door twee zwarte wachters op beide hoeken van de toren, de snavels naar het oosten gericht.

Waarschijnlijk niet zo blij met mijn komst, want ik zie al gauw dat een blauwe prullenbak open staat en de hele inhoud eruit ligt. Ik ben de eerste en heb ze kennelijk gestoord bij hun ontbijt. Mijn gebreide wanten (koud!) komen bij het opruimen goed van pas. De kraaien vliegen mopperend weg. Ik ben nog bezig als Henk er aan komt. Even later Jos, op de voet gevolgd door Guido en daarna Klaas. Een vrouw uit de vogelwerkgroep van het IVN (ik moet eens beter opletten als iemand zich aan mij voorstelt... sorry) voegt zich bij ons en Beike met baasjes Pieter en Petra zijn na een poosje ook weer van de partij.

Sperwer rond de bult, werd belaagd door Zwarte Kraaien en Eksters

In de eerste 20 minuten al meteen twee Sperwers, die met gezwinde slag richting zuiden vliegen. Veldleeuwerikjes. Henk en ik (dan nog de enigen tp), horen en zien ze ook, twee stuks, rozerood verlicht door de opkomende zon. Het eerste groepje Kramsvogels, joepie, zes stuks. Graspiepers. Vinken. Groenling. Pieiep. Graspieper. Veldleeuwerik. Is het nou prriet of prlie? Ships... ik dacht dat ik die inmiddels onder de knie had... begint de twijfel weer te knagen... Pieiep. Graspieper!

Nee! Fout! Oeverpieper. Zeggen Klaas en Guido. Ik geloof ze blindelings en nu ze het zo zeggen... 't Is waar, de piep klinkt inderdaad net iets... tsja hoe zeg je dat... dikker, vetter, maar niet te vet, langgerekter, lager...? Het is zo'n subtiel verschil. Ik heb grote bewondering voor mensen die al die piepjes, krasjes, roepjes, en rateltjes kunnen horen. In gedachten geef ik hen OOOOOren als van de GVR (Grote Vriendelijke Reus van Roald Dahl). Soms denk ik dat ik die OOOOOren zie bewegen als ze weer iets hOOOOOren dat ik niet hoor... Ik wil dat ook kunnen... ! (Veel te laat begonnen, zus, zeg ik tegen mezelf, geniet nou maar dat je naast zulke GVR's staat. En dat doe ik ook.).

Foto: Aalscholvers mooi over de bult.

Dan komen de Spreeuwen. Snelle compacte vluchten, ze vliegen strak en doelbewust (zo lijkt het althans), maar stil, zonder geluid, soms hoor je alleen hun vleugels snorren. Ffffffrrrrr, weg zijn ze alweer. En, daar zijn ze, net als gisteren, groepen Kramsvogels. Hun vlucht is warrelig, zoekend, ze vliegen minder dicht bij elkaar. De staart van een Krams is wat langer en de vleugels breder hoor ik zeggen. Als ze mooi voor of over de Bult vliegen, kan ik ze goed zien, de streepjes op de flanken, de witte oksels. Verder weg lichten die oksels soms prachtig op, met een zilverig geschitter dwarrelen ze tegen de skyline van Groningen hun vakantiebestemming tegemoet. WOUW. (Henk wil graag dat ik dat vaak zeg of schrijf. Onlangs verschreef ik me op een ochtend, Zeearend voor Visarend en laat nou net die dag voor de eerste keer een Zeearend de Bult passeren... Sindsdien ben ik overtuigd van mijn voorspellende gave. Misschien wil een enkele WOUW eens zo vriendelijk zijn om langs onze bult te vliegen??)

Ik kan me nu voorstellen dat het gisteren een en al spektakel geweest moet zijn. Ze stonden te juichen op de bult, hoorde ik. Die groepen zijn absoluut indrukwekkend. De grootste groep die ik vanochtend zag telde zo'n 380 vogels . Stel je voor, gisteren was er een van 1300 en nog wat. WOUW!

Nu nog even over Vinken en Kepen. Even leek het een Kependagje te worden. Kepen zijn iets donkerder, missen het witte vleugelstreepje en ze zijn wat ‘rechter' van rug... Als je geluk hebt, zie je het donkere kopje. Verder is de vlucht iets minder golvend dan van de Vink en vliegen ze wijder uit elkaar (heb ik allemaal geleerd, ga ik oeoeoefenen...).

Hier de TIP van de dag, van Klaas: blijf zo'n groepje eens volgen als je ze in beeld hebt, Kepen, Vinken, Koperwieken, maakt niet uit wat, blijf ze volgen en op den duur, na hEEEEEl vEEEEEl oefenen ga je het verschil in vliegbeeld wel zien.

En voor wie nog meer wil:

• oefening van de week: geduldig zijn.
• opdracht van de week: niets is wat het lijkt, elke vogel of vogelgroep als nieuw bekijken.

Zo, nu maar eerst een zondagse rustdag. Maandag zien we verder.

Maricée

Aantallen vandaag 22-10-2011: Totaal: 8743 exemplaren, 27 soorten, 5:15 uren

Krenten uit de pap: Ruigpootbuizerd, Oeverpieper zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Vrijdag 21 oktober 2011

Kramsvogeldag

Yes, het was Kramsvogeldag, en wat voor een! (Eindtotaal: 31760)

Ik had woensdag al aangegeven dat de laatste dagen niet zo best waren. Gisteren was het weer in Scandinavië al beter, maar vanaf vandaag komt er een lagedrukgebied (met regen/sneeuw) dat van Noorwegen richting Finland trekt, en dat geeft voor een hoop vogels de aanleiding om hun biezen te pakken.

Gisteren keek ik thuis (heb vakantie) af en toe even naar buiten en zag tot 4 keer toe groepjes Kramsvogels overtrekken. Toen kreeg ik al wel een beetje het idee: we zullen de Kramsvogels toch niet gemist hebben?

De vogelradar gaf wel weer meer trek aan dan de dagen ervoor, maar niet extreem hoog; die andere radar (zie plaatje) geeft grote trek aan (geel). Het werd een dag om nooit te vergeten.

De vogels trokken richting ZW tegen de wind in. Ze kwamen uit ZO richting, en als je de lijn doortrekt komen ze tussen de Eemshaven en Delfzijl het land binnen. Als ik mijn bescheiden theorie er even op los laat, vliegen ze vanuit Noorwegen naar Denemarken, door naar onderen, richting Duitsland (zie gele vlakken) en dan Nederland doortrekkend via Ketelbrug (13750), Almere (5640) en Den Haag (6200).

Henk

Blog 6: Kramsvogels! Pas op je tellen.

De zon gaat vandaag om 8.15 uur op, dus ik moet mij vreselijk haasten om vóór zonsopgang op de bult te zijn. Ik wil er het ontwaken van de dag beleven. Vóórdat die aanstellerige Helios met zijn vlammensnuivende paarden de boel weer gaat tegenlichten.

In een stevig tempo naar Kardinge, fiets op slot zetten, en dan met een spurtje de bult op, om er eerder te zijn dan de zon. Há, gewonnen! Er heerst nu nog de serene rust van een dageraad vol beloften. Een koppel Kolganzen vliegt over mij heen.

De man speelt er met zijn hondje; hij komt er iedere dag om deze tijd. Een jongeman tuurt naar een onbestemde verte, dus dat zal wel een vogelaar zijn. Ik stel mij aan hem voor en hij heet Jos. Hij attendeert mij op een Sperwer. Henk, Guido en Jacob arriveren niet veel later en dan gaat het los. Ik laat mij uitleggen hoe zo’n teller werkt en ik neem de Kramsvogels onder mijn hoede. Dat is een gouden greep, blijkt later op de dag.

Jacob en Guido kijken tegelijkertijd verrast op. Dat was de piep van een Boompieper en die hoort allang op weg te zijn. Hij moet ergens in de bosjes geland zijn en Jacob en ik lopen de heuvel af in de hoop hem terug te vinden. Tevergeefs. Hé, een Beflijster, wat leuk!

Een gemeenteambtenaar in sportief tenue jogt de berg op. Hij heeft hier een afspraak met Jacob die hem uitlegt welke wilgen en berken er verwijderd zouden moeten worden om een mooi onbelemmerd uitzicht vanaf de bult te houden. Niet alleen belangrijk voor vogelaars, maar ook voor recreanten die de moeite nemen om de berg te beklimmen in de hoop op weidse verten. Ik voel me toch wel een beetje mal op zo’n bult. Het is nog niet zolang geleden dat ik dacht dat alle vogels die ik zie en die er niet als een mus uitzien, Spreeuwen zijn. En nu blijkt dat dus geheel ten onrechte te zijn. Misschien heb ik wel bijzondere vogels gezien zonder dat te beseffen!

‘Krams, tweehonderdveertig!’

We vertellen elkaar anekdotes over mensen die dachten een doordeweeks vogeltje te zien, terwijl het in werkelijkheid Dwerguilen of Siberische Grijze Ruiters waren. Maar het omgekeerde komt ook voor. Zo zijn er wel eens twaalf Sneeuwuilen in de Selwerderhof gemeld, of iemand dacht dertig Patrijzen in zijn achtertuin waargenomen te hebben en een van ons heeft zelfs wel eens een groep van twaalf Draaihalzen bij de waarnemingen gemeld. Nee, ik zeg niet wie.

Er vliegen aardig wat Kolganzen over. Ik heb het druk met die teller. ‘Krams honderdtachtig.’ Ik voel me erg nuttig. Ik tik 670 Kramsvogels, en dan nóg eens zo’n groep. Ik krijg er spierpijn van en ik kom helemaal niet meer aan fotograferen toe.

Een paar joggers doen hun rek- en strekoefeningen tegen ‘onze’ bankjes aan. Die worden meteen ingewijd in de aviaire geheimen van de Kardingerberg.

Er wordt naar Jacob gebeld dat zijn lunch beneden staat. De Kolganzen blijven maar binnenkomen. En ook die Kramsvogels, nu 1.290 stuk in één keer! Met gejuich wordt de 10.000ste genoteerd. We beginnen al te hopen op een record. Maar dan moeten we nog wel even, want het absolute record was in 1998 op de Vulkaan in Den Haag: 80.000! Ook in 2009 hadden ze er daar ruim 30.000. Kom daar maar eens overheen. Maar ja: díe kwamen van zee, en wíj staan op een bult in het binnenland.

Eén Appelvink. Eén Kleine Mantelmeeuw, adult. Een behoorlijk aantal Postduiven. Wist u trouwens dat Haviken bij voorkeur de kampioenen van de Postduiven te grazen nemen? Die zijn zo gefixeerd op hun overwinning dat ze niet meer op gevaar beducht zijn. 'Tsjak, tsjak, tsjak.' Het aantal Kramsvogels blijft spectaculair stijgen. Ik krijg er enorme spierballen van. Ze vliegen ons links en rechts om de oren. Zou dit de afsluiting van het trekseizoen zijn?

Inmiddels is de hemel bewolkt. De wind is aangetrokken en het wordt koud op de berg. We staan op 29.750 Kramsvogels. Ik houd het nog even vol tot we de 30.000 hebben en dan vind ik het welletjes.

Op mijn fietsje peddel ik tevreden terug naar huis. Wat een prachtige dag! En wat een vreemde bezigheid toch, dat tellen! Maar het werkt verslavend. Ik zie Wilde Eenden onder aan de bult: vier; Kokmeeuwen bij de Hamburgervijver: achttien; Pinquïns op de vrachtwagen van het koeltransport: drie. In mijn achtertuin kwetteren Merels: twee.

Ana: één.

Aantallen vandaag 21-10-2011: Totaal: 38627 exemplaren, 30 soorten, 6:30 uren

Krent uit de pap: Kramsvogel, Kramsvogel en Kramsvogel zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Woensdag 19 oktober 2011

Spectaculaire roofvogeltrek over de lage landen

Adri Clements vanTrektellen.nl heeft de roofvogeltrek van de afgelopen dagen geanalyseerd en daarvan een voorlopig artikeltje gemaakt. Spectaculaire aantallen zijn er in Nederland in totaal doorgegeven van de Buizerd b.v. meer dan 25.000 tussen 13 en 16 oktober, ook kun je zien dat de Rode Wouw Groningen rechts laat liggen, afijn kijk zelf maar naar dit leuke artikel.

Trektellen_spectaculaire_roofvogeltrek_over_de_lage_landen_AC.pdf

De laatste twee dagen was het slecht weer en ook slecht vogeltrekweer en is er niet geteld. Hiernaast ook mooi te zien op de vogelradar in de onderste staafdiagram. De weersomstandigheden in Scandinavië zien er richting het weekend weer beter uit. Als de seinen weer op groen staan zullen we weer gaan tellen en vernemen jullie het via de blog.

Henk

Maandag 17 oktober 2011

Blog 5-1: Komt de verwachting uit?

Vandaag zou ik de blog voor mijn rekening nemen. Maricée kan deze week niet wegens andere bezigheden. Als extra nog een blog van Ana.

Deze dag was een hele andere dan de voorgaande dagen. We waren natuurlijk een beetje verwend met al die mooie dagen met de hele dag een strak blauwe lucht en veel vogels. Nu was het helemaal bewolkt en was het zicht misschien een km of drie. Je kon net Noorddijk afkijken, verder ook niet.

De vogelradar had ik nog even bekeken en die gaf ook niet veel bijzonders aan. Daarnaast door de afgelopen dagen is alles al redelijk doorgetrokken wat er onderweg was vanuit het hoge noorden. In Noorwegen en Zweden is het weer de afgelopen twee dagen ook al een stuk minder dus daar ligt het ook redelijk stil. Buizerd b.v. maar 2 gisteren in Falsterbo, tegenover meer dan 4000 die dagen ervoor.

Dus zal deze verwachting uitkomen?

Toen ik aankwam tegen 8 uur zat er een man op een van de blauwe bankjes. Die was om 6 uur al uit zijn bed gestapt en wou de opkomende zon bekijken. Ik zei al dat hij net een dag te laat was, al die ochtenden was het een prachtige opkomst. Gelukkig kreeg hij na 15 minuten nog zijn opkomst, maar na een aantal minuten was de zon ook al weer achter de wolken verdwenen. (zie foto).

Inmiddels was Klaas ook al gearriveerd op de bult en hadden we de eerste vogels al genoteerd. Koperwieken trokken de hele ochtend wel door in kleine groepjes, en Spreeuwen ook wel. Dan zie ik om 8:37 uur heel laag onder de boomtoppen aan de rand van beijum een Buizerd langs flappen, op de huid gezeten door een groep Zwarte Kraaien, die werd duidelijk verjaagd. Ook gezien het vroege tijdstip zie je normaal gesproken niet zo snel een Buizerd. Het bleef ook de enige deze ochtend.

Een man van de gemeente komt even de toren inspecteren. Daar hadden ze zaterdagavond vuur gestookt en waren een aantal planken ook half verbrand. Hij was al gebeld door de man die gisteren het vuil verzamelde, die maakte er dus wel werk van.

Rond 9:30 hoor ik een paar piepjes en zoek in de lucht. Klaas moest net even aftappen, maar hoorde en zag het ook en riep al 'Grote Gele Kwikstaart'. Op hetzelfde moment kwam Guido de bult oplopen. 'Hebben jullie dat gehoord? En ik zag ook een lange staart.' zei Guido. 'Klopt.' zegt Klaas. Mooi zo'n Grote Gele Kwikstaart, vaak komen die recht over de bult heen is Klaas zijn ervaring.

Verder is het rustig, vinkjes, vaak eenlingen, en nog een leuk groepje Kramsvogels. Net als ik met een beker koffie in de handen zit in een keer recht boven ons. Kon nog net snel een fotootje maken. Van de meer dan 100.000 Houtduiven die langs Falsterbo gegaan zijn de laatste dagen hier geen enkel spoor, die kiezen toch een ander trekbaantje.

Ook is het vandaag rustig met mensen om ons heen. Een enkele jogger doet zijn plicht en rent over de bult, daarnaast valt op dat er oma's met kleine kinderen naar de toren komen, tja de ouders moeten gewoon werken. Ik heb mazzel want ik zit in het onderwijs. Een meisje van twee dat niet meer van de trap af durfde en even huilde was boos op oma, die mocht niet meer op haar feestje komen tot groot verdriet van Oma, die er toch nog om kon lachen.

Als we richting stad kijken wordt het steeds donkerder, en op een gegeven moment begint het al te spetteren. Voor Guido en mij het sein om in te pakken (Klaas was al eerder vertrokken). Het laatste half uur was het ook al stil gevallen met de vogels en om 12:00 was ik weer thuis in beijum.

De verwachting is dus uitgekomen, er kwamen aanzienlijk minder vogels langs dan voorgaande dagen. De weersverwachting voor de komende dagen is ook niet hoopgevend en het wachten is even weer op een betere trekdag. Die gaat ongetwijfeld komen, want we moeten o.a. de Kramsvogeldag nog beleven! Hou gewoon de blog in de gaten, een gekke dag kan er maar zo tussen zitten!

Nadat we weg gingen kwam Guido, Ana tegen en is toen nog weer even door blijven tellen tot bijna twee uur, ik liep de andere kant de bult af. Hier is dan nog een extra blog van Ana over het tweede telgedeelte.

Henk

Blog 5-2:

Ik heb vanmorgen van een hulpvaardige medewerker van RO gemeente Groningen een hoogteplaatje ontvangen van de bult. Erg leuk om te zien. Ik ga er toch nog maar weer eens kijken. Misschien dat de vogels nu wat beter willen poseren. Het is NW 3 en 14 graden.

Onderweg vallen de eerste regendruppels en om 12.00 uur kom ik aan bij de Kardingerbult. Alleen Guido is er nog. Hij heeft zijn telescoop al ingepakt en staat op het punt om naar huis te gaan. Hij is zo vriendelijk om mij nog even gezelschap te houden en pakt het spul weer uit. Er was vandaag niet zoveel te zien. Zelfs maar één Buizerd. Wel heel veel Spreeuwen. Het is te heiïg; het zicht is slecht.

Het houdt op met regenen en er zijn weer grote stukken blauwe lucht zichtbaar. Misschien als de wind wat aantrekt, dat dan de mist oplost. ‘Sperwer!' roept Guido. En ja, heel mooi te zien. Hij vliegt vlak langs de bult. Jammer dat ik mijn fototoestel nog niet tevoorschijn gehaald heb. Toch maar even klaarleggen. Er vliegen groepen Koperwieken en Spreeuwen voorbij. Verder blijft de lucht akelig leeg.

We horen gehinnik achter ons en er verschijnen twee jonge meiden op paarden. Dat is een EWtje op de bult.

Een uur later: ‘Sperwer!' Nu ben ik er op tijd bij en als met een mitrailleur schiet ik 50 plaatjes. Dan zie ik dat ik vergeten ben om er een geheugenkaart in te doen... Als fotograaf moet je goed tegen frustratie kunnen.

Ik krijg nog één keer de kans om een Sperwer te fotograferen, maar die is een heel eind weg. En tenslotte verschijnt er een Buizerd. De tweede van vandaag. De wind is aangetrokken, maar het zicht wordt er niet beter op. Het wordt alleen kouder. Ik ga naar huis.

Ana

Aantallen vandaag 17-10-2011: Totaal: Totaal: 2694 exemplaren, 21 soorten, 5:50 uren

Krent uit de pap: Grote Gele Kwikstaart zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Zondag 16 oktober 2011

Blog 4: En dat is drie keer ruigpoot!

Zo'n paar dagen trektellen op de bult doet toch wat met me.Vanmorgen bv. ineens trek in broodpap met kaneel. Terwijl ik de warme pap oplepel denk ik aan de vogels. 's Nachts droom ik van ze, ze blijven maar op mijn netvlies staan. Al die groepjes die voorbij komen, kleiner of groter, op weg naar het zuiden. Dat wij ze even mogen zien op die tocht, zoveel vogels, al die duizenden. En dat is nog maar het topje van de ijsberg, de meesten zien we niet eens, te hoog, te ver. Vandaag een spreeuw in zijn eentje. Bijna steek ik mijn hand op: goede reis!

Als ik in het vroege ochtendgloren op de fietst stap, denk ik nergens meer aan.Ik kijk omhoog, geen Kolganzen. Het is heel stil nog. Bij de parkeerplaats in Kardinge staan 2 auto's. Ik zet de fiets tegen de paal en klok 4 min. 33 sec. om naar boven te lopen.

TP: Bauke K en Jos de V (spechtenliefhebber en vandaag speciaal uit het bos gekropen de bult op - zie zijn eigen weblog:vleugels en snaren). Henk komt tegelijk met mij van links aanlopen. Even later voegt Guido zich bij ons. Het is 8 uur en zondagmorgen. De stad slaapt nog. Om 7 uur waren er al 2 Houtsnippen geteld, hoor ik, opvliegend uit de bosjes.

 Kolganzen in het mooie ochtendlicht van onderen van de opkomende zon.

Als een bloedrode bal verschijnt de zon boven de hori. Er is vorst aan de grond geweest en nog vrij koud nu. Het lijkt alweer zo'n mooie deemsterige ochtend te worden (en niet ‘beemsterig' zoals ik gisteren schreef, dat is de kaas).

Iedereen is nog vol van de Zeearend. De meesten van ons misten hem. Als dit ‘jouw bult' is en je dágen hebt geteld en net op dat moment op het voetbalveld je zoon staat aan te moedigen, is dat natuurlijk wel slikken. Anderen hadden meer geluk en zagen hem boven de tuin overvliegen. Ik stond gisteren om 15:00 u met een keukenmesje elastieken weg te snijden van een bamboe kunstwerk aan de Nieuwe Weg. Daar enkele formaties Kolganzen zien overvliegen, hoog. Maar weten dat de Zeearend zo dichtbij langs is gekomen, geeft mij al een erg prettig gevoel.

Een groep Kolganzen vliegt mooi over. "Hee, er zit een gek beest tussen." Iemand neemt met telescoop in de hand een spurt naar bovenop de containers. Na lang turen is het toch geen Sneeuwgans. Wat het wel is geweest, blijft een mysterie. Het was klein en wit, maar bovenop te donker voor een Sneeuwgans.

We zien nog Grauwe Ganzen en één Brandgans in een andere groep meevliegen. Erg leuk om het zo mooi te zien en ze er zonder al te veel moeite uit te kunnen pikken.

Bauke moet al vrij snel weg voor een dagje ‘wintervoedselveldjes tellen' (onthouden voor scrabble en10x snel achterelkaar zeggen). 40 Roeken vliegen van hun slaapplaats naar NW.

Het wordt geen dag met grote aantallen. Er is weinig wind en als er wind is lijkt deze uit het zuiden te komen. Misschien dat dit de vogels ervan weerhoudt om door te vliegen. Sperwers gaan wel, maar de Buizerds laten het afweten. We zien ze ver weg, bij de Eemshaven, de Dollard. Ze blijven hangen; een enkeling schroeft daar ver al hoger, moeilijk om ze te blijven volgen.

Toch wel weer 3 Ruigpootbuizerds. Overal trekken ze de laatste dagen in grote aantallen door. Gisteren zo'n 49 op Schier begreep ik. Ze overwinteren niet zo ver zuidelijk zegt mijn boek, dus hopelijk gaan we er komende winter nog een aantal van terugzien.

Het eerste exemplaar kwam om 09:55 u langs (10 min. eerder dan gisteren). We waren er niet op verdacht. Ineens was hij er, vrij dichtbij. Maar goed dat we het rode laken dat in de toren hing vanochtend hadden weggehaald (dat was vast niet van een tp slapende vogelaar - we zien sporen van een brandje naast en volgens mij ook in de toren).

Henk was hem al aan het fotograferen voordat duidelijk was dat het een Ruigpoot was. Mooie waarneming die iedereen weer helemaal op scherp bracht. (zie foto voor bewijsplaatje)

Ruigpoot nummer 2 verscheen biddend om 10:40 u boven de kerk met het rode puntje. Nu ontstond een hele discussie, want welke kerk was dat nou eigenlijk en van welk dorp? Uithuizen geloof ik, was de conclusie. Inderdaad handig om herkenningspunten te benoemen, maar soms kom je er niet eens aan toe.

Met de dagjesmensen viel het aardig mee deze zondag. Niet al te veel schreeuwers ("mooie plaatjes aan het maken?" " Hee, ik zie de zee, Amerika" - een kind - " Jongens, niet zo schreeuwen, deze mensen willen hun rust", schreeuwt keihard een vader en even later de moeder ook nog een keer), wel aardig wat honden. Stilletjes is er een grijzige meneer aan het rondscharrelen gegaan. Met twee plastic zakken raapt hij blijkbaar al het vuil op, en doet dat al jaren uit eigen beweging. Henk herkent hem nog van verleden jaar. Hij blijft een poosje kletsen op telpost oost (bankje 3 of 1) en omdat ik op west sta (bij bankje 1 of 3) krijg ik het gesprek niet mee.Ook wij kregen bezoek: van Saskia, Kor, Pieter en Petra en hond Beike die de beste muizen- en mollenzoeker van de bult is, heb ik gezien. Pieter heeft een poos mee geteld. Om 13.45 u zijn we gestopt. De blauwe bankjes werden onmiddellijk bezet zodra wij opstapten.

Op de fiets terug naar huis dacht ik aan Avifauna. Nogal eens komt het gesprek de laatste tijd op de club en hoe het verder moet. Er is geen jeugd. De gemiddelde leeftijd van lezingbezoekers en trektellers ligt een aardig eindje boven de dertig. Valt hier iets aan te doen? Scholen bezoeken, vertellen in de klassen, mooie plaatjes op het digibord laten zien? Klasjes uit Beijum meenemen naar de bult? Ik weet het niet., al lijkt het mij best leuk.

Naast de vogels en de bult is er nog een leven. Dit is voor even mijn laatste blog, de komende week heb ik andere dingen te doen.

Maricée

Aantallen vandaag 16-10-2011: Totaal: 5632 exemplaren, 30 soorten, 6:25 uren

Krenten uit de pap: Ruigpootbuizerd, Houtsnip zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Zaterdag 15 oktober 2011

Blog 3: Mag het een Kolletje meer zijn?

07:25 u: klaar om richting bult te gaan. Dat van die rhododactylos eos wist ik van Ana B die er gisteren met haar camera's een poos bij was. Ik vergat dat te schrijven. De visarend had ze. En net toen je weg was Ana, kwam er natuurlijk van alles over de bult zeilen: Sperwerman geplaagd door Zwarte Kraaien en daarna die bel van Buizerds... Jammer voor jou.Nu gauw tanden poetsen en weg.

11:50 u: door andere afspraken helaas alweer terug van de bult. Het was weer erg gezellig met 6 m en 2 vr. Soms vind ik het te gezellig en klets ik te veel... dat kan niet, want dan horen we de roepjes niet meer.

Vanmorgen was de dageraad perzikzacht, zonder roze vingers. Een ‘beemsterige' morgen zei iemand mooi.

In de nacht had iedereen Kolganzen gehoord, in de vroege ochtend werden er duizenden boven de bult geteld. Grote groepen, mooie formatie en gakkend. Het licht met de zon in de rug was zo goed, dat we de jonge beesten goed konden onderscheiden: geen strepen, lichte buiken. Er werd ook een Kleine Rietgans gezien in een groep kollen. Vanaf een uur of 9 werd het iets minder, maar vlogen het met regelmaat door. Het worden indrukwekkende aantallen vandaag denk ik.

Zo kwamen de Kolganzen de hele dag door over!

Wie wat van vogels wil leren, kan trouwens beter zelf naar de bult komen dan het uit dit blog op te pikken. Daarom een kanttekening over de ‘weetjes' die ik gisteren noteerde: lees het als fylosoferen, meer dan als ‘de' waarheid. Straks durft niemand nog meer iets uit te roepen als ik in de buurt ben... dat is natuurlijk niet mijn bedoeling. Ik zal wat voorzichtiger zijn met namen schrijven jongens.

Het kan trouwens goed zijn dat ik naar mijn baantje als secretaresse wel kan fluiten. Vanmorgen een kop koffie uitgegooid over het opschrijfboekje van BK (nogmaals excuses!), mijn eigen boekje en fototoestel. Ik weet nu dat ik helaas toch geen 2 dingen tegelijk kan doen...

De krenten:

• Iemand zag onderweg naar de bult, vanuit de auto een Boomleeuwerik boven de ringweg.
• Klapekster naar Oost, in tegenlicht, moeilijker te zien dan gisteren. Sperwerpaar tp, baltsend, flapperende vleugelslag, even schuin omhoog vliegend. Ook tp: onbedaarlijk zingende Winterkoning rond 08.15 u, het ging maar door. Tp Tijftjaf en 2 Goudvinken die een mooi rondje om ons heen vlogen.
• Er schijnt een Noordse Goudvink te bestaan, ook trompetvink genoemd, omdat hij klinkt als een speelgoedtrompetje.
• De eerste Buizerd werd om 10:05 u gezien.
• Stadsduiven heten hier ‘sportduiven' (Kardinge).

Verder al drukker dan gisteren met om 10:15 u een meute joggers in felgekleurde sport outfit: oranje, roze, lichtblauw, knalgeel. De eersten joegen 20 Koperwieken, Merels en Zanglijsters uit de bosjes op. Ze kwamen om beurten vragen wat wij hier stonden te doen. Sommige vogelaars zijn erg geduldig en leggen het keer op keer vriendelijk uit.

Het schijnt dat vogelaars ook nog over andere onderwerpen kunnen praten, bv. over bridgen, maar dat bridgers dat weer niet kunnen.

Wat de historie van de uitkijktoren betreft: in het nog korte verleden van deze trektelpost werden er een Grauwe Vliegenvanger, een Zwarte Roodstaart en een Tapuit op gezien.

Wordt vervolgd,

Maricée

Nadat Maricée vertrokken was ben ik(Henk) even naar huis gegaan om te eten (beijum) en nog wat andere dingen geregeld en heb daarna weer meegeteld tot 15:45.

Met de Kolganzen ging het nog even rustig door, kwamen af en toe nog weer mooie slierten over. De Buizerds kwamen nu zo af en toe recht boven ons te cirkelen, soms lastig gevallen door een sperwer, het grootste belletje vandaag was 8.

Naast alle joggers neemt het aantal dagjesmensen ook toe en komen vrolijk naast en tussen ons zitten en willen ook graag van alles weten wat we aan het doen zijn, we vertellen vol geduld over het vogeltellen en tussendoor kijken we gewoon door en roept Guido weer 2 buizerds! Dan ineens rond 15:00 ziet hij een Zeearend van links komen, deze vliegt aangevallen door de vele kraaien langzaam naar rechts over de voetbalvelden van GVAV heen, waar Jacob net naar zijn zoontje staat te kijken bij het volleyballen. Guido kon hem niet zo snel bereiken. Een collega van Wim W. was er ook getuige van. Nieuwe mooie Telpostsoort!

Sperwer, Guido + de fietscrosser, Buizerd

Een vrouwelijke fietscrosser komt met haar trainer de bult op lopen met de fiets aan de hand en stelt mij ook veel vragen over het vogels tellen, kon ze mooi even op adem komen J denk ik, daarna werd ze hard aan het werk gezet op de fietscrossbaan.

Even later begint een man die postduiven heeft een praatje met mij, heeft een haat liefde verhouding met de roofvogels, hij kon er enorm van genieten zei die, maar ja soms lag er weer een half opgepeuzelde duif op zijn erf in Uithuizermeden en dan had hij er toch een ander gevoel bij, maar hij kon het vanuit de roofvogel wel weer begrijpen.

Om 15:45 hielden Guido en ik het ook voor gezien, het werd te druk op de bult en als vogelaars waren we dik in de minderheid, het was te rumoerig en bovendien werd het boven ons ook steeds rustiger.

Het was mijn eerste echte trekteldag dit seizoen, moet er altijd wel weer even inkomen, maar was weer een leuke dag, en het weer was en bovendien nog prettig bij met een zonnetje de hele dag.

Morgen weer tellen!

Henk

Aantallen vandaag 15-10-2011: Totaal: 36987 exemplaren, 49 soorten, 8:45 uren

Krenten uit de pap: Zeearend, Kolgans, Klapekster zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Vrijdag 14 oktober 2011

Een Buizerd dagje!

Gisteravond kwam de eerste melding al: In de schemer explodeert het op het radarscherm wederom. De dichtheid is een soort van maximaal, zo hoog zie je zelden, en hoewel de meeste vogels nu nog tot 1km hoogte vliegen, vliegen de hoogste al weer tot 3 km.

Dat beloofde dus weer wat voor vandaag, ook de wind stond goed, de vogels werden iets meer richting Nederland geblazen vanaf Duitsland gezien, dus voor ons meer kans op Roofvogels, anders komen ze meestal in een baan in het oosten van het land binnen zoals verleden jaar gebeurde bij de Buizerds. Bij Houtduiven zie je dat ook, die zie je ook in hoge aantallen vanuit het oosten naar het zuiden toe oplopen (10.000-den), in het noorden zijn de aantallen lang niet zo hoog.

Een andere radar, de Birdtam (Duitse krijgsmacht) laat fraai de echo's zien die je hier kunt zien in de verschillende kleuren van links(groen) naar rechts(rood) lopen de dichtheden vogels hoog op. Ze kunnen uit de radarbeelden zelfs zien of het om grote of kleine vogels gaat, moet je zien in ganzen of lijsterachtigen, dat in combinatie met de te verwachten soorten is soms redelijk de soort in te schatten.

Op Falsterbo kwamen gisteren en vandaag ca.4000 Buizerds, ca.950 Ruigpootbuizerds, ca. 185 Rode Wouwen, 17 Zeearenden en ook nog over de 100.000 Houtduiven over, ze doen er meestal tussen de 1 en 2 dagen over om hier te kunnen zijn, dus ook voor morgen en overmorgen zijn de verwachtingen weer hoog gespannen.

Hierbij ook een link naar een artikel over eenradar van de Koningklijke luchtmacht wat staat op de site van de waddenvereniging --> Artikel over de radar van de Koningklijke luchtmacht: Nachtvluchten op de radar

Plaatje rechts laat de dichtheid zien van vanmorgen 14 oktober 2011.

Henk

Blog 2:

450 stappen van achter de parkeerplaats naar boven op De Bult (geen sluiproute). Dankzij Ana B weten we het al (via RO - RuimtelijkeOrdening): 31.40 meter + NAP. Hoeveel is NAP? (vraag ik dom) Volgende keer meer over hoe lang we er over doen om boven te raken. De meesten van ons komen enigszins licht kreunend bij de blauwe bankjes aan, de joggers hijgend. Als je zelf al boven bent, is dat geruststellend.

Vandaag was een dag van 08:10 - 16:00 uur. In de spits heen, in de spits terug. Een soort buitenkantoor, vooral omdat ik aanbood te schrijven.

Het begon vanmorgen wederom met een rhododactylos eos(rectificatie: het is Oudgrieks). Guido M had in het eerste uur al een Klapekster te pakken, door een groepje Koperwieken na te blijven kijken, waar ie achteraan vloog. Lange staart, golvende vlucht en witte vleugelvelden.

Direct in het begin kwamen er geregeld Veldleeuweriken over. Een goed teken voor een mooie trekdag, begreep ik. En zo was het. De Kokmeeuwen hebben wij eerst gelaten voor wat ze waren (sorry Jacob). Toen Jacob B en Klaas N erbij kwamen, werden ze geteld (tot 10:30 u, daarna was het te druk op kantoor om ze erbij te hebben). Brandganzen, keffend. Soms gemengde groepen kollen en brandjes. En Aalscholvers tussen de ganzen. Ik leerde dat juveniele Aalscholvers witte buiken hebben, er vlogen er twee tussen, leuk om ze zo goed te kunnen zien.

Het is sowieso leerzaam zo'n dag op de bult door te brengen in gezelschap van doorgewinterde vogelaars. Je hoort bijvoorbeeld dit: bij oostenwind kun je gekke beesten verwachten; vogels vliegen ook meestal lager, omdat ze de wind gedeeltelijk tegen hebben; bij weinig wind vliegen vogels allerlei richtingen uit, ze kunnen niet goed sturen, wat een chaotisch beeld geeft.

Veldleeuweriken: iets groter dan een Vink, golvende vlucht, lijken op Koperwieken. Het geluid is natuurlijk belangrijk voor de determinatie. Ook een leuke uitspraak vandaag: hoe meer ze roepen, hoe minder er zijn. We zagen stille groepjes van 14 tot 40 vogels voorbijkomen, terwijl roepers in hun eentje vlogen.

Vinken. In de Eemshaven worden ze niet gezien (ik zeg niet dat ik dit weet, het isallemaal van horen zeggen, ik hou mijn oren natuurlijk open, vooral nu ik blog), boven zee vliegen ze hoog, daarna komen ze naar beneden (boven land) en misschien is dat wel de reden dat we ze vrij goed zien op de bult.

Nu het spektakel. 200 Buizerds. Het begon al om 09.45 uur met nummertje 1. Daarna bleef het een poos rustig. Vanaf een uur of 11 kwam het op gang en dat ging door tot 16:00 uur. Je kon ze vanaf zee (Eemshaven) zien aankomen. Prachtig weer vandaag, dus goed zicht. Even leek het wat heiig te worden, maar dat trok weer weg. Erg veel vliegtuigen in de lucht, dat viel iedereen op, aldoor strepen, veel strepen. Je zag zelfs de luchtvervuiling, zwarte strepen die naar beneden bogen.

De Buizerds zagen we vaak verder weg, in groepen van 4 of meer. Goed kijken of ze inderdaad wegtrokken. Ja, een enkele telden we niet omdat ie laag vloog en geen richting aannam. Soms ook biddende Buizerds onderweg. Waar je maar keek, steeds zag je wel wat Buizerds. En dan de Ruigpootbuizerds, we konden meervoud schrijven. Spierwitte stuit, donkere eindband, duidelijk langere vleugels en een donkere buik. Met een witte buik is het geen Ruigpoot. Als je ze dan nog in een kijkerbeeld krijgt met een normale Buizerd, zie je goed het verschil.

12:30 uur. "Visarend", roept Jacob ineens. Over het Zilvermeer, waar hij even bleef hangen (honger?). Laat voor een Visarend, zegt Jacob, die hoort al lang in Afrika te zijn. (zie foto)

Prachtig kunnen zien, imposant draaiend en weg naar het oosten.

± 15:00 uur. Een enkele Buizerd was recht over de bult gevlogen, maar nu zien we ineens een groep van 13 stuks. Ze komen al schroevend langzaam onze kant op, wat een mooi beeld. Ineens staat Henk de L bij ons in sportkostuum. "Zag je die bel?! Ik dacht, ik ga maar even naar boven." We zitten dan op zo'n 185 stuks. " Om half 4 ga ik toch maar", zeg ik. Maar ik bedenk me, het is leuker om bij 195 weg te gaan. Okee... 200 dan. Om 15:57 uur komt nummertje 200 aanfladderen. Zo te zien heeft hij haast. Met snelle stevige vleugelslagen verdwijnt hij / zij al snel richting oosten.

Wat een dag. Morgen weer.

Maricée

Aantallen vandaag 14-10-2011: Totaal: 19560 exemplaren, 41 soorten, 8:00 uren

Krenten uit de pap: Ruigpootbuizerd, Visarend, Klapekster zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Donderdag 13 oktober 2011

Een waanzinnige treknacht!!!!!!.

DIt stond er vanochtend in de kop van een mailtje dat ik kreeg van iemand die de "vogelradar" goed kan lezen en interpreteren. Het is echt een vogeltrek 10+ geweest deze ochtend, nu nog (12:30uur) 7 op onze 1..8 logaritmische schaal.

De vogeltrek is al eventjes bezig, maar veel, heel veel moet er nog gaan komen. De afgelopen dagen waren wat rustig door het slechtere weer, maar enkele berichten van gisteren en vandaag geven toch hoop dat het goed op gang komt de komende dagen. Ook in combinatie als je b.v. kijkt wat er langs Falsterbo is getrokken, dan is er toch wat onderweg.

Nog een citaat uit de mail: Vanuit Noorwegen een flinke influx van vogels die pal zuid vlogen, maar zowel de hele nacht, als de hele ochtend gaat er een continue stroom vogels ZW over NL en België.

Henk

Wat hebben wij ervan gemerkt? Lees hier de eerste bijdrage van deze blog van Maricée.

Blog 1:

Bauke K en Jacob B zijn als eersten op de bult vandaag (07:00 en 07:45 uur). Mijn wekker ging pas om half 8. Na berichten over goede trekdagen, zijn de verwachtingen hoog gespannen. Onderweg moet ik denken aan wat Ana B laatst zei, toen ik haar achterop fietste op weg naar een excursie: de rozevingerige dageraad en dan in het Oudgrieks. Boven het fietspad langs de Korreweg denk ik al enkele Koperwieken te zien, hierop attent gemaakt door Wim W na de ganzenlezing gisteravond. Hij had ze voor het eerst gisteren in groepjes gezien.

Als ik om kwart voor 9 de bult beklommen heb, is de telling in volle gang: André S, Jos W, Bauke en Jacob hebben het druk: Graspieper…12 Koperwiek, 3 Kramsvogel… 250 Spreeuw, 300 Kokmeeuw, 7 Vink, 150 Kokmeeuw, 13 Vink, 100 Spreeuw… het gaat maar door. Links, rechts, boven, onder, voor en achter vliegt ‘het’. Bauke en Jacob konden het in het begin niet bijhouden, zo veel kwam er los. Het begon met een Witgatje. Al snel honderden Kokmeeuwen in het oosten, een gestage stroom. Spreeuwen idem dito en de eerste groepen Koperwieken. De lucht wordt strak blauw, de zon geeft al snel warmte. Zo mag het vaker zijn. Ik neem het schrijven over van Jacob, die de Vinken en Koperwieken aftikt. Jos doet de Kokmeeuwen. Het wordt een chaotische ochtend. Overal verspreide groepen, bijna niet te doen om alles te tellen. “Al die goudlijsters die we missen’… Diverse ganzen: Kol, Grauwe, maar ook Brand- en Rietganzen. Waterral schreeuwt tp. Heggemus, Veldleeuwerik, Sperwer richting Z.

Twee jongens in soldatenpak beklimmen de heuvel en komen bij ons staan. Mijnenpikkers zijn het, zeggen ze. We schrikken ons een hoedje. Hier op de bult? Nee, stage bij Noorderpoort. Oh… ‘Is dit een rage wat jullie doen?’, vragen ze ons. Later zijn het er 6 en zijn ze in de weer met goudfolie boven in de toren, het knispert nogal als ze het vastmaken. Wij hebben geen tijd ons af te vragen waarom ze dat doen. Geelgors, 2. Kokmeeuwen, Spreeuwen en Vinken blijven maar komen. Er wordt over een vinkenbaan gesproken, in het oosten. Klaas N is er inmiddels bijgekomen.

Er komt een jogster de bult ophollen. Een schoen en been zitten onder de modder. Ze blijft een poosje, het is Irene. 3 brugpiepers die een tussenuur hebben. We laten ze door de telescoop kijken. ‘Wow, daar beneden zijn ze aan het crossen. Hee, dat is toch een kieviet in die boom daar?!’ We doen een klein lesje vogels kijken. ‘Nou man, hier leren we meer dan op school’. Later sjezen ze zonder remmen het crosspad af naar beneden.

Na elven komen de Buizerds de lucht in. De eerste is een Ruigpootbuizerd, spierwitte stuit en lange vleugels. Schitterend te volgen op zijn weg naar het zuiden. In het Oosten 2 Blauwe Kieken, Jacob ziet ze, in vrouwenkleed, dat betekent dat het ook juvenielen kunnen zijn. Korte tijd later 12 Buizerds in de lucht, heel ver. Met weer een Sperwer.

Vlak boven de bult 4 Eksters die een Sperwerman opjagen. Dan ineens: Beflijster, achter een groepje Koperwieken aan, groter, lange staart en donker, hij vliegt een extra rondje om de bult en is weg. Later nog 2 Beflijsters verder weg. Wat een topdag nu al. Tegen 12 uur wordt het meer bewolkt. Gaan er nog Buizerds en andere roofvogels komen…? Ik zal het vanavond lezen bij trektellen.nl / kardingebult. Om 12.15 u moet ik er helaas vandoor. Maar morgenochtend hoop ik er weer te staan, op De Bult.

Het is een vreemde plek. Je hebt een fantastisch uitzicht, vooral met zulk weer. De Eemshaven is te zien en je zou op de Groene toren kunnen zien of de Slechtvalk er zit. Onder je snort, suist, rent en stampt onophoudelijk het stadse leven maar door. Je kunt ook net doen of het de zee is die je hoort. Laatst zei iemand me dat het in Istanbul ook zo is. Ook daar zit je hoog op de heuvels met het stadse lawaai onder je. Hoe hoog is die bult van ons eigenlijk? Ik sla mijn ochtendgym in elk geval maar over als ik de bult opga.

Maricée.

Aantallen vandaag 13-10-2011: Totaal: 56.532 exemplaren, 57 soorten, 7:45 uren

Krenten uit de pap: Ruigpootbuizerd, Beflijster, Koperwiek zie de volledige lijst --> Groningen - Kardingebult

Links:

• Trektellen: Groningen - Kardingebult
• Vogelradar Nederland
• Radar Duitse krijgsmacht:Birdtam
• Falsterbo - Zweden
• Oog-TV uizending: Vogels op hun trektocht: Trektellen Kardingebult
• Artikel over de radar van de Koningklijke luchtmacht: Nachtvluchten op de radar